Déclinaison / Conjugueur latin
dignor - Diathèse active
(dignor, dignāris, dignāri, dignatus, dignatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | dignor |
II sing. | dignāris, dignāre |
III sing. | dignātur |
I plur. | dignāmur |
II plur. | dignamĭni |
III plur. | dignantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dignābar |
II sing. | dignabāris, dignabāre |
III sing. | dignabātur |
I plur. | dignabāmur |
II plur. | dignabamĭni |
III plur. | dignabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dignābor |
II sing. | dignabĕris, dignabĕre |
III sing. | dignabĭtur |
I plur. | dignabĭmur |
II plur. | dignabimĭni |
III plur. | dignabuntur |
PARFAIT |
I sing. | dignatus, a, um sum |
II sing. | dignatus, a, um es |
III sing. | dignatus, a, um est |
I plur. | dignati, ae, a sumus |
II plur. | dignati, ae, a estis |
III plur. | dignati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dignatus, a, um eram |
II sing. | dignatus, a, um eras |
III sing. | dignatus, a, um erat |
I plur. | dignati, ae, a eramus |
II plur. | dignati, ae, a eratis |
III plur. | dignati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | dignatus, a, um ero |
II sing. | dignatus, a, um eris |
III sing. | dignatus, a, um erit |
I plur. | dignati, ae, a erimus |
II plur. | dignati, ae, a eritis |
III plur. | dignati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | digner |
II sing. | dignēris, dignēre |
III sing. | dignētur |
I plur. | dignēmur |
II plur. | dignemĭni |
III plur. | dignentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dignārer |
II sing. | dignarēris, dignarēre |
III sing. | dignarētur |
I plur. | dignarēmur |
II plur. | dignaremĭni |
III plur. | dignarentur |
PARFAIT |
I sing. | dignatus, a, um sim |
II sing. | dignatus, a, um sis |
III sing. | dignatus, a, um sit |
I plur. | dignati, ae, a simus |
II plur. | dignati, ae, a sitis |
III plur. | dignati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dignatus, a, um essem |
II sing. | dignatus, a, um esses |
III sing. | dignatus, a, um esset |
I plur. | dignati, ae, a essemus |
II plur. | dignati, ae, a essetis |
III plur. | dignati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dignāre |
II plur. | dignamĭni |
FUTUR |
II sing. | dignātor |
III sing. | dignātor |
II plur. | |
III plur. | dignantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
dignāri |
PARFAIT |
Singolare: | dignatus, a, um esse |
Plurale: | dignati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | dignatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | dignatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dignans, antis |
FUTUR |
dignatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | dignatum |
Passivo: | dignatu |
GERUNDIF |
Génitif: | dignandi |
Datif: | dignando |
Accusatif: | dignandum |
Ablatif: | dignando |
|
GERUNDIVO |
dignandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIGNOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|