Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dīiŭgor |
| II sing. | dīiŭgāris, dīiŭgāre |
| III sing. | dīiŭgātur |
| I plur. | dīiŭgāmur |
| II plur. | dīiŭgamĭni |
| III plur. | dīiŭgantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīiŭgābar |
| II sing. | dīiŭgabāris, dīiŭgabāre |
| III sing. | dīiŭgabātur |
| I plur. | dīiŭgabāmur |
| II plur. | dīiŭgabamĭni |
| III plur. | dīiŭgabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dīiŭgābor |
| II sing. | dīiŭgabĕris, dīiŭgabĕre |
| III sing. | dīiŭgabĭtur |
| I plur. | dīiŭgabĭmur |
| II plur. | dīiŭgabimĭni |
| III plur. | dīiŭgabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | diiugatus, –a, –um sum |
| II sing. | diiugatus, –a, –um es |
| III sing. | diiugatus, –a, –um est |
| I plur. | diiugati, –ae, –a sumus |
| II plur. | diiugati, –ae, –a estis |
| III plur. | diiugati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diiugatus, –a, –um eram |
| II sing. | diiugatus, –a, –um eras |
| III sing. | diiugatus, –a, –um erat |
| I plur. | diiugati, –ae, –a eramus |
| II plur. | diiugati, –ae, –a eratis |
| III plur. | diiugati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | diiugatus, –a, –um ero |
| II sing. | diiugatus, –a, –um eris |
| III sing. | diiugatus, –a, –um erit |
| I plur. | diiugati, –ae, –a erimus |
| II plur. | diiugati, –ae, –a eritis |
| III plur. | diiugati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dīiŭger |
| II sing. | dīiŭgēris, dīiŭgēre |
| III sing. | dīiŭgētur |
| I plur. | dīiŭgēmur |
| II plur. | dīiŭgemĭni |
| III plur. | dīiŭgentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dīiŭgārer |
| II sing. | dīiŭgarēris, dīiŭgarēre |
| III sing. | dīiŭgarētur |
| I plur. | dīiŭgarēmur |
| II plur. | dīiŭgaremĭni |
| III plur. | dīiŭgarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | diiugatus, –a, –um sim |
| II sing. | diiugatus, –a, –um sis |
| III sing. | diiugatus, –a, –um sit |
| I plur. | diiugati, –ae, –a simus |
| II plur. | diiugati, –ae, –a sitis |
| III plur. | diiugati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | diiugatus, –a, –um essem |
| II sing. | diiugatus, –a, –um esses |
| III sing. | diiugatus, –a, –um esset |
| I plur. | diiugati, –ae, –a essemus |
| II plur. | diiugati, –ae, –a essetis |
| III plur. | diiugati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dīiŭgāre |
| II plur. | dīiŭgamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dīiŭgātor |
| III sing. | dīiŭgātor |
| II plur. | – |
| III plur. | dīiŭgantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| diiugatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dīiŭgāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | diiugatus, –a, –um esse |
| Plurale: | diiugati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| diiugatum esse |
| GERUNDIVO |
| dīiŭgandus, –a, –um |
| SUPIN |
| diiugatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DIIUGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
