Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | dilibuor |
| II sing. | dilibuĕris, dilibuĕre |
| III sing. | dilibuĭtur |
| I plur. | dilibuĭmur |
| II plur. | dilibuimĭni |
| III plur. | dilibuuntur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dilibuēbar |
| II sing. | dilibuebāris, dilibuebāre |
| III sing. | dilibuebātur |
| I plur. | dilibuebāmur |
| II plur. | dilibuebamĭni |
| III plur. | dilibuebantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | dilibuar |
| II sing. | dilibuēris, dilibuēre |
| III sing. | dilibuētur |
| I plur. | dilibuēmur |
| II plur. | dilibuemĭni |
| III plur. | dilibuentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dilibutus, –a, –um sum |
| II sing. | dilibutus, –a, –um es |
| III sing. | dilibutus, –a, –um est |
| I plur. | dilibuti, –ae, –a sumus |
| II plur. | dilibuti, –ae, –a estis |
| III plur. | dilibuti, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilibutus, –a, –um eram |
| II sing. | dilibutus, –a, –um eras |
| III sing. | dilibutus, –a, –um erat |
| I plur. | dilibuti, –ae, –a eramus |
| II plur. | dilibuti, –ae, –a eratis |
| III plur. | dilibuti, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | dilibutus, –a, –um ero |
| II sing. | dilibutus, –a, –um eris |
| III sing. | dilibutus, –a, –um erit |
| I plur. | dilibuti, –ae, –a erimus |
| II plur. | dilibuti, –ae, –a eritis |
| III plur. | dilibuti, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | dilibuar |
| II sing. | dilibuāris, dilibuāre |
| III sing. | dilibuātur |
| I plur. | dilibuāmur |
| II plur. | dilibuamĭni |
| III plur. | dilibuantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | dilibuĕrer |
| II sing. | dilibuerēris, dilibuerēre |
| III sing. | dilibuerētur |
| I plur. | dilibuerēmur |
| II plur. | dilibueremĭni |
| III plur. | dilibuerentur |
| PARFAIT |
| I sing. | dilibutus, –a, –um sim |
| II sing. | dilibutus, –a, –um sis |
| III sing. | dilibutus, –a, –um sit |
| I plur. | dilibuti, –ae, –a simus |
| II plur. | dilibuti, –ae, –a sitis |
| III plur. | dilibuti, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | dilibutus, –a, –um essem |
| II sing. | dilibutus, –a, –um esses |
| III sing. | dilibutus, –a, –um esset |
| I plur. | dilibuti, –ae, –a essemus |
| II plur. | dilibuti, –ae, –a essetis |
| III plur. | dilibuti, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | dilibuĕre |
| II plur. | dilibuimĭni |
| FUTUR |
| II sing. | dilibuĭtor |
| III sing. | dilibuĭtor |
| II plur. | – |
| III plur. | dilibuuntor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| dilibutus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| dilibui |
| PARFAIT |
| Singolare: | dilibutus, –a, –um esse |
| Plurale: | dilibuti, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| dilibutum esse |
| GERUNDIVO |
| dilibuendus, –a, –um |
| SUPIN |
| dilibutu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DILIBUOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
