Déclinaison / Conjugueur latin
discindor - Diathèse passive
(discindo, discindis, discidi, discindĕre, discissum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | discindor |
II sing. | discindĕris, discindĕre |
III sing. | discindĭtur |
I plur. | discindĭmur |
II plur. | discindimĭni |
III plur. | discinduntur |
IMPARFAIT |
I sing. | discindēbar |
II sing. | discindebāris, discindebāre |
III sing. | discindebātur |
I plur. | discindebāmur |
II plur. | discindebamĭni |
III plur. | discindebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | discindar |
II sing. | discindēris, discindēre |
III sing. | discindētur |
I plur. | discindēmur |
II plur. | discindemĭni |
III plur. | discindentur |
PARFAIT |
I sing. | discissus, a, um sum |
II sing. | discissus, a, um es |
III sing. | discissus, a, um est |
I plur. | discissi, ae, a sumus |
II plur. | discissi, ae, a estis |
III plur. | discissi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | discissus, a, um eram |
II sing. | discissus, a, um eras |
III sing. | discissus, a, um erat |
I plur. | discissi, ae, a eramus |
II plur. | discissi, ae, a eratis |
III plur. | discissi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | discissus, a, um ero |
II sing. | discissus, a, um eris |
III sing. | discissus, a, um erit |
I plur. | discissi, ae, a erimus |
II plur. | discissi, ae, a eritis |
III plur. | discissi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | discindar |
II sing. | discindāris, discindāre |
III sing. | discindātur |
I plur. | discindāmur |
II plur. | discindamĭni |
III plur. | discindantur |
IMPARFAIT |
I sing. | discindĕrer |
II sing. | discinderēris, discinderēre |
III sing. | discinderētur |
I plur. | discinderēmur |
II plur. | discinderemĭni |
III plur. | discinderentur |
PARFAIT |
I sing. | discissus, a, um sim |
II sing. | discissus, a, um sis |
III sing. | discissus, a, um sit |
I plur. | discissi, ae, a simus |
II plur. | discissi, ae, a sitis |
III plur. | discissi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | discissus, a, um essem |
II sing. | discissus, a, um esses |
III sing. | discissus, a, um esset |
I plur. | discissi, ae, a essemus |
II plur. | discissi, ae, a essetis |
III plur. | discissi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | discindĕre |
II plur. | discindimĭni |
FUTUR |
II sing. | discindĭtor |
III sing. | discindĭtor |
II plur. | |
III plur. | discinduntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
discissus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
discindi |
PARFAIT |
Singolare: | discissus, a, um esse |
Plurale: | discissi, ae, a esse |
FUTUR |
discissum esse |
GERUNDIVO |
discindendus, a, um |
SUPIN |
discissu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISCINDOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|