Déclinaison / Conjugueur latin
dīsĭcĭor - Diathèse passive
(dīsĭcĭo, dīsĭcis, disieci, dīsĭcĕre, disiectum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | dīsĭcĭor |
II sing. | dīsĭcĕris, dīsĭcĕre |
III sing. | dīsĭcĭtur |
I plur. | dīsĭcĭmur |
II plur. | dīsĭcimĭni |
III plur. | dīsĭciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | dīsĭciēbar |
II sing. | dīsĭciebāris, dīsĭciebāre |
III sing. | dīsĭciebātur |
I plur. | dīsĭciebāmur |
II plur. | dīsĭciebamĭni |
III plur. | dīsĭciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dīsĭcĭar |
II sing. | dīsĭciēris, dīsĭciēre |
III sing. | dīsĭciētur |
I plur. | dīsĭciēmur |
II plur. | dīsĭciemĭni |
III plur. | dīsĭcientur |
PARFAIT |
I sing. | disiectus, a, um sum |
II sing. | disiectus, a, um es |
III sing. | disiectus, a, um est |
I plur. | disiecti, ae, a sumus |
II plur. | disiecti, ae, a estis |
III plur. | disiecti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | disiectus, a, um eram |
II sing. | disiectus, a, um eras |
III sing. | disiectus, a, um erat |
I plur. | disiecti, ae, a eramus |
II plur. | disiecti, ae, a eratis |
III plur. | disiecti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | disiectus, a, um ero |
II sing. | disiectus, a, um eris |
III sing. | disiectus, a, um erit |
I plur. | disiecti, ae, a erimus |
II plur. | disiecti, ae, a eritis |
III plur. | disiecti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dīsĭcĭar |
II sing. | dīsĭciāris, dīsĭciāre |
III sing. | dīsĭciātur |
I plur. | dīsĭciāmur |
II plur. | dīsĭciamĭni |
III plur. | dīsĭciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dīsĭcĕrer |
II sing. | dīsĭcerēris, dīsĭcerēre |
III sing. | dīsĭcerētur |
I plur. | dīsĭcerēmur |
II plur. | dīsĭceremĭni |
III plur. | dīsĭcerentur |
PARFAIT |
I sing. | disiectus, a, um sim |
II sing. | disiectus, a, um sis |
III sing. | disiectus, a, um sit |
I plur. | disiecti, ae, a simus |
II plur. | disiecti, ae, a sitis |
III plur. | disiecti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | disiectus, a, um essem |
II sing. | disiectus, a, um esses |
III sing. | disiectus, a, um esset |
I plur. | disiecti, ae, a essemus |
II plur. | disiecti, ae, a essetis |
III plur. | disiecti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | |
II plur. | |
FUTUR |
II sing. | |
III sing. | |
II plur. | |
III plur. | |
PARTICIPE |
PARFAIT |
disiectus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dīsĭci |
PARFAIT |
Singolare: | disiectus, a, um esse |
Plurale: | disiecti, ae, a esse |
FUTUR |
disiectum esse |
GERUNDIVO |
dīsĭciendus, a, um |
SUPIN |
disiectu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DISICIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|