Déclinaison / Conjugueur latin
dispālor - Diathèse active
(dispālor, dispālāris, dispālāri, dispalatus, dispalatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | dispālor |
II sing. | dispālāris, dispālāre |
III sing. | dispālātur |
I plur. | dispālāmur |
II plur. | dispālamĭni |
III plur. | dispālantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dispālābar |
II sing. | dispālabāris, dispālabāre |
III sing. | dispālabātur |
I plur. | dispālabāmus |
II plur. | dispālabamĭni |
III plur. | dispālantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dispālābor |
II sing. | dispālabĕris, dispālabĕre |
III sing. | dispālabĭtur |
I plur. | dispālabĭmur |
II plur. | dispālabimĭni |
III plur. | dispālabuntur |
PARFAIT |
I sing. | dispalatus, a, um sum |
II sing. | dispalatus, a, um es |
III sing. | dispalatus, a, um est |
I plur. | dispalati, ae, a sumus |
II plur. | dispalati, ae, a estis |
III plur. | dispalati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dispalatus, a, um eram |
II sing. | dispalatus, a, um eras |
III sing. | dispalatus, a, um erat |
I plur. | dispalati, ae, a eramus |
II plur. | dispalati, ae, a eratis |
III plur. | dispalati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | dispalatus, a, um ero |
II sing. | dispalatus, a, um eris |
III sing. | dispalatus, a, um erit |
I plur. | dispalati, ae, a erimus |
II plur. | dispalati, ae, a eritis |
III plur. | dispalati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dispāler |
II sing. | dispālēris, dispālēre |
III sing. | dispālētur |
I plur. | dispālēmur |
II plur. | dispālemĭni |
III plur. | dispālentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dispālārer |
II sing. | dispālarēris, dispālarēre |
III sing. | dispālarētur |
I plur. | dispālāremur |
II plur. | dispālaremĭni |
III plur. | dispālarentur |
PARFAIT |
I sing. | dispalatus, a, um sim |
II sing. | dispalatus, a, um sis |
III sing. | dispalatus, a, um sit |
I plur. | dispalati, ae, a simus |
II plur. | dispalati, ae, a sitis |
III plur. | dispalati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dispalatus, a, um essem |
II sing. | dispalatus, a, um esses |
III sing. | dispalatus, a, um esset |
I plur. | dispalati, ae, a essemus |
II plur. | dispalati, ae, a essetis |
III plur. | dispalati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dispālāre |
II plur. | dispālamĭni |
FUTUR |
II sing. | dispālātor |
III sing. | dispālātor |
II plur. | |
III plur. | dispālantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
dispālāri |
PARFAIT |
Singolare: | dispalatus, a, um esse |
Plurale: | dispalati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | dispalatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | dispalatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
dispālans, antis |
FUTUR |
dispalatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | dispalatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | dispālandi |
Datif: | dispālando |
Accusatif: | dispālandum |
Ablatif: | dispālando |
|
GERUNDIVO |
| |