GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


dīsrumpor - Diathèse passive

(dīsrumpo, dīsrumpis, disrupi, dīsrumpĕre, disruptum)

verbe transitif III conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. dīsrumpor
 II sing. dīsrumpĕris, dīsrumpĕre
 III sing. dīsrumpĭtur
 I plur. dīsrumpĭmur
 II plur. dīsrumpimĭni
 III plur. dīsrumpuntur
IMPARFAIT
 I sing. dīsrumpēbar
 II sing. dīsrumpebāris, dīsrumpebāre
 III sing. dīsrumpebātur
 I plur. dīsrumpebāmur
 II plur. dīsrumpebamĭni
 III plur. dīsrumpebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. dīsrumpar
 II sing. dīsrumpēris, dīsrumpēre
 III sing. dīsrumpētur
 I plur. dīsrumpēmur
 II plur. dīsrumpemĭni
 III plur. dīsrumpentur
PARFAIT
 I sing. disruptus, –a, –um sum
 II sing. disruptus, –a, –um es
 III sing. disruptus, –a, –um est
 I plur. disrupti, –ae, –a sumus
 II plur. disrupti, –ae, –a estis
 III plur. disrupti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. disruptus, –a, –um eram
 II sing. disruptus, –a, –um eras
 III sing. disruptus, –a, –um erat
 I plur. disrupti, –ae, –a eramus
 II plur. disrupti, –ae, –a eratis
 III plur. disrupti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. disruptus, –a, –um ero
 II sing. disruptus, –a, –um eris
 III sing. disruptus, –a, –um erit
 I plur. disrupti, –ae, –a erimus
 II plur. disrupti, –ae, –a eritis
 III plur. disrupti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. dīsrumpar
 II sing. dīsrumpāris, dīsrumpāre
 III sing. dīsrumpātur
 I plur. dīsrumpāmur
 II plur. dīsrumpamĭni
 III plur. dīsrumpantur
IMPARFAIT
 I sing. dīsrumpĕrer
 II sing. dīsrumperēris, dīsrumperēre
 III sing. dīsrumperētur
 I plur. dīsrumperēmur
 II plur. dīsrumperemĭni
 III plur. dīsrumperentur
PARFAIT
 I sing. disruptus, –a, –um sim
 II sing. disruptus, –a, –um sis
 III sing. disruptus, –a, –um sit
 I plur. disrupti, –ae, –a simus
 II plur. disrupti, –ae, –a sitis
 III plur. disrupti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. disruptus, –a, –um essem
 II sing. disruptus, –a, –um esses
 III sing. disruptus, –a, –um esset
 I plur. disrupti, –ae, –a essemus
 II plur. disrupti, –ae, –a essetis
 III plur. disrupti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. dīsrumpĕre
 II plur. dīsrumpimĭni
FUTUR
 II sing. dīsrumpĭtor
 III sing. dīsrumpĭtor
 II plur. –
 III plur. dīsrumpuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 disruptus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 dīsrumpi
PARFAIT
 Singolare: disruptus, –a, –um esse
 Plurale: disrupti, –ae, –a esse
FUTUR
 disruptum esse
GERUNDIVO
 dīsrumpendus, –a, –um
SUPIN
 disruptu

Voir la forme active de ce verbe


<<  dīsrumpo disruptūrūs  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:DISRUMPOR100}} ---CACHE---