Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | dissicor |
II sing. | dissicāris, dissicāre |
III sing. | dissicātur |
I plur. | dissicāmur |
II plur. | dissicamĭni |
III plur. | dissicantur |
IMPARFAIT |
I sing. | dissicābar |
II sing. | dissicabāris, dissicabāre |
III sing. | dissicabātur |
I plur. | dissicabāmur |
II plur. | dissicabamĭni |
III plur. | dissicabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | dissicābor |
II sing. | dissicabĕris, dissicabĕre |
III sing. | dissicabĭtur |
I plur. | dissicabĭmur |
II plur. | dissicabimĭni |
III plur. | dissicabuntur |
PARFAIT |
I sing. | dissictus, a, um sum |
II sing. | dissictus, a, um es |
III sing. | dissictus, a, um est |
I plur. | dissicti, ae, a sumus |
II plur. | dissicti, ae, a estis |
III plur. | dissicti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dissictus, a, um eram |
II sing. | dissictus, a, um eras |
III sing. | dissictus, a, um erat |
I plur. | dissicti, ae, a eramus |
II plur. | dissicti, ae, a eratis |
III plur. | dissicti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | dissictus, a, um ero |
II sing. | dissictus, a, um eris |
III sing. | dissictus, a, um erit |
I plur. | dissicti, ae, a erimus |
II plur. | dissicti, ae, a eritis |
III plur. | dissicti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | dissicer |
II sing. | dissicēris, dissicēre |
III sing. | dissicētur |
I plur. | dissicēmur |
II plur. | dissicemĭni |
III plur. | dissicentur |
IMPARFAIT |
I sing. | dissicārer |
II sing. | dissicarēris, dissicarēre |
III sing. | dissicarētur |
I plur. | dissicarēmur |
II plur. | dissicaremĭni |
III plur. | dissicarentur |
PARFAIT |
I sing. | dissictus, a, um sim |
II sing. | dissictus, a, um sis |
III sing. | dissictus, a, um sit |
I plur. | dissicti, ae, a simus |
II plur. | dissicti, ae, a sitis |
III plur. | dissicti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | dissictus, a, um essem |
II sing. | dissictus, a, um esses |
III sing. | dissictus, a, um esset |
I plur. | dissicti, ae, a essemus |
II plur. | dissicti, ae, a essetis |
III plur. | dissicti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | dissicāre |
II plur. | dissicamĭni |
FUTUR |
II sing. | dissicātor |
III sing. | dissicātor |
II plur. | |
III plur. | dissicantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
dissictus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
dissicāri |
PARFAIT |
Singolare: | dissictus, a, um esse |
Plurale: | dissicti, ae, a esse |
FUTUR |
dissictum esse |
GERUNDIVO |
dissicandus, a, um | |