Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | disyllabus |
Gen. | disyllabi |
Dat. | disyllabo |
Acc. | disyllabum |
Abl. | disyllabo |
Voc. | disyllabe |
PLURIEL |
Nom. | disyllabi |
Gen. | disyllabōrum |
Dat. | disyllabis |
Acc. | disyllabos |
Abl. | disyllabis |
Voc. | disyllabi |
SINGULIER |
Nom. | disyllabă |
Gen. | disyllabae |
Dat. | disyllabae |
Acc. | disyllabam |
Abl. | disyllabā |
Voc. | disyllabă |
PLURIEL |
Nom. | disyllabae |
Gen. | disyllabārum |
Dat. | disyllabis |
Acc. | disyllabas |
Abl. | disyllabis |
Voc. | disyllabae |
SINGULIER |
Nom. | disyllabum |
Gen. | disyllabi |
Dat. | disyllabo |
Acc. | disyllabum |
Abl. | disyllabo |
Voc. | disyllabum |
PLURIEL |
Nom. | disyllaba |
Gen. | disyllabōrum |
Dat. | disyllabis |
Acc. | disyllaba |
Abl. | disyllabis | |