Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | duodenigenă |
Gen. | duodenigenae |
Dat. | duodenigenae |
Acc. | duodenigenam |
Abl. | duodenigenā |
Voc. | duodenigenă |
PLURIEL |
Nom. | duodenigenae |
Gen. | duodenigenārum |
Dat. | duodenigenis |
Acc. | duodenigenas |
Abl. | duodenigenis |
Voc. | duodenigenae |
SINGULIER |
Nom. | duodenigenă |
Gen. | duodenigenae |
Dat. | duodenigenae |
Acc. | duodenigenam |
Abl. | duodenigenā |
Voc. | duodenigenă |
PLURIEL |
Nom. | duodenigenae |
Gen. | duodenigenārum |
Dat. | duodenigenis |
Acc. | duodenigenas |
Abl. | duodenigenis |
Voc. | duodenigenae |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:DUODENIGENA100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|