Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | ēdormĭo |
II sing. | ēdormis |
III sing. | ēdormit |
I plur. | ēdormīmus |
II plur. | ēdormītis |
III plur. | ēdormĭunt |
IMPARFAIT |
I sing. | ēdormiēbam |
II sing. | ēdormiēbas |
III sing. | ēdormiēbat |
I plur. | ēdormiebāmus |
II plur. | ēdormiebātis |
III plur. | ēdormiēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ēdormĭam |
II sing. | ēdormĭes |
III sing. | ēdormĭet |
I plur. | ēdormiēmus |
II plur. | ēdormiētis |
III plur. | ēdormĭent |
PARFAIT |
I sing. | edormii o edormivi |
II sing. | edormiisti o edormivisti |
III sing. | edormiit o edormivit |
I plur. | edormiĭmus o edormivĭmus |
II plur. | edormiistis o edormivistis |
III plur. | edormiērunt o edormivērunt, ēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | edormiĕram o edormivĕram |
II sing. | edormiĕras o edormivĕras |
III sing. | edormiĕrat o edormivĕrat |
I plur. | edormierāmus o edormiverāmus |
II plur. | edormierātis o edormiverātis |
III plur. | edormiĕrant o edormivĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | edormiĕro o edormivĕro |
II sing. | edormiĕris o edormivĕris |
III sing. | edormiĕrit o edormivĕrit |
I plur. | edormierĭmus o edormiverĭmus |
II plur. | edormierĭtis o edormiverĭtis |
III plur. | edormiĕrint o edormivĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | ēdormĭam |
II sing. | ēdormĭas |
III sing. | ēdormĭat |
I plur. | ēdormiāmus |
II plur. | ēdormiātis |
III plur. | ēdormĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | ēdormīrem |
II sing. | ēdormīres |
III sing. | ēdormīret |
I plur. | ēdormirēmus |
II plur. | ēdormirētis |
III plur. | ēdormīrent |
PARFAIT |
I sing. | edormiĕrim o edormivĕrim |
II sing. | edormiĕris o edormivĕris |
III sing. | edormiĕrit o edormivĕrit |
I plur. | edormierĭmus o edormiverĭmus |
II plur. | edormierĭtis o edormiverĭtis |
III plur. | edormiĕrint o edormivĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | edormiissem o edormivissem |
II sing. | edormiisses o edormivisses |
III sing. | edormiisset o edormivisset |
I plur. | edormiissēmus o edormivissēmus |
II plur. | edormiissētis o edormivissētis |
III plur. | edormiissent o edormivissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ēdormi |
II plur. | ēdormīte |
FUTUR |
II sing. | ēdormīto |
III sing. | ēdormīto |
II plur. | ēdormitōte |
III plur. | ēdormiunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ēdormiens, ientis |
FUTUR |
edormitūrūs, a, ūm |
INFINITIF |
PRÉSENT |
ēdormīre |
PARFAIT |
edormiisse o edormivisse |
FUTUR |
Singolare: | edormitūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | edormitūros, as, a esse |
GERUNDIF |
Génitif: | ēdormiendi |
Datif: | ēdormiendo |
Accusatif: | ad ēdormiendum |
Ablatif: | ēdormiendo |
SUPIN |
edormitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EDORMIO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|