Déclinaison / Conjugueur latin
ēmĭcor - Diathèse passive
(ēmĭco, ēmĭcas, emicavi, ēmĭcāre, emicatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | ēmĭcor |
II sing. | ēmĭcāris, ēmĭcāre |
III sing. | ēmĭcātur |
I plur. | ēmĭcāmur |
II plur. | ēmĭcamĭni |
III plur. | ēmĭcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēmĭcābar |
II sing. | ēmĭcabāris, ēmĭcabāre |
III sing. | ēmĭcabātur |
I plur. | ēmĭcabāmur |
II plur. | ēmĭcabamĭni |
III plur. | ēmĭcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ēmĭcābor |
II sing. | ēmĭcabĕris, ēmĭcabĕre |
III sing. | ēmĭcabĭtur |
I plur. | ēmĭcabĭmur |
II plur. | ēmĭcabimĭni |
III plur. | ēmĭcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | emicatus, a, um sum |
II sing. | emicatus, a, um es |
III sing. | emicatus, a, um est |
I plur. | emicati, ae, a sumus |
II plur. | emicati, ae, a estis |
III plur. | emicati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | emicatus, a, um eram |
II sing. | emicatus, a, um eras |
III sing. | emicatus, a, um erat |
I plur. | emicati, ae, a eramus |
II plur. | emicati, ae, a eratis |
III plur. | emicati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | emicatus, a, um ero |
II sing. | emicatus, a, um eris |
III sing. | emicatus, a, um erit |
I plur. | emicati, ae, a erimus |
II plur. | emicati, ae, a eritis |
III plur. | emicati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ēmĭcer |
II sing. | ēmĭcēris, ēmĭcēre |
III sing. | ēmĭcētur |
I plur. | ēmĭcēmur |
II plur. | ēmĭcemĭni |
III plur. | ēmĭcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēmĭcārer |
II sing. | ēmĭcarēris, ēmĭcarēre |
III sing. | ēmĭcarētur |
I plur. | ēmĭcarēmur |
II plur. | ēmĭcaremĭni |
III plur. | ēmĭcarentur |
PARFAIT |
I sing. | emicatus, a, um sim |
II sing. | emicatus, a, um sis |
III sing. | emicatus, a, um sit |
I plur. | emicati, ae, a simus |
II plur. | emicati, ae, a sitis |
III plur. | emicati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | emicatus, a, um essem |
II sing. | emicatus, a, um esses |
III sing. | emicatus, a, um esset |
I plur. | emicati, ae, a essemus |
II plur. | emicati, ae, a essetis |
III plur. | emicati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ēmĭcāre |
II plur. | ēmĭcamĭni |
FUTUR |
II sing. | ēmĭcātor |
III sing. | ēmĭcātor |
II plur. | |
III plur. | ēmĭcantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
emicatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
ēmĭcāri |
PARFAIT |
Singolare: | emicatus, a, um esse |
Plurale: | emicati, ae, a esse |
FUTUR |
emicatum esse |
GERUNDIVO |
ēmĭcandus, a, um |
SUPIN |
emicatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|