Déclinaison / Conjugueur latin
ēmōlĭor - Diathèse active
(ēmōlĭor, ēmōlīris, ēmōlīri, emolitus, emolitum)
verbe transitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | ēmōlĭor |
II sing. | ēmōlīris, ēmōlīre |
III sing. | ēmōlītur |
I plur. | ēmōlīmur |
II plur. | ēmōlimĭni |
III plur. | ēmōliuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēmōliēbar |
II sing. | ēmōliebāris, ēmōliebāre |
III sing. | ēmōliebātur |
I plur. | ēmōliebāmur |
II plur. | ēmōliebamĭni |
III plur. | ēmōliebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ēmōlĭar |
II sing. | ēmōliēris, ēmōliēre |
III sing. | ēmōliētur |
I plur. | ēmōliēmur |
II plur. | ēmōliemĭni |
III plur. | ēmōlientur |
PARFAIT |
I sing. | emolitus, a, um sum |
II sing. | emolitus, a, um es |
III sing. | emolitus, a, um est |
I plur. | emoliti, ae, a sumus |
II plur. | emoliti, ae, a estis |
III plur. | emoliti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | emolitus, a, um eram |
II sing. | emolitus, a, um eras |
III sing. | emolitus, a, um erat |
I plur. | emoliti, ae, a eramus |
II plur. | emoliti, ae, a eratis |
III plur. | emoliti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | emolitus, a, um ero |
II sing. | emolitus, a, um eris |
III sing. | emolitus, a, um erit |
I plur. | emoliti, ae, a erimus |
II plur. | emoliti, ae, a eritis |
III plur. | emoliti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ēmōlĭar |
II sing. | ēmōliāris, ēmōliāre |
III sing. | ēmōliātur |
I plur. | ēmōliāmur |
II plur. | ēmōliamĭni |
III plur. | ēmōliantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ēmōlīrer |
II sing. | ēmōlirēris, ēmōlirēre |
III sing. | ēmōlirētur |
I plur. | ēmōlirēmur |
II plur. | ēmōlirēmini |
III plur. | ēmōlirentur |
PARFAIT |
I sing. | emolitus, a, um sim |
II sing. | emolitus, a, um sis |
III sing. | emolitus, a, um sit |
I plur. | emoliti, ae, a simus |
II plur. | emoliti, ae, a sitis |
III plur. | emoliti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | emolitus, a, um essem |
II sing. | emolitus, a, um esses |
III sing. | emolitus, a, um esset |
I plur. | emoliti, ae, a essemus |
II plur. | emoliti, ae, a essetis |
III plur. | emoliti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ēmōlīre |
II plur. | ēmōlimĭni |
FUTUR |
II sing. | ēmōlītor |
III sing. | ēmōlītor |
II plur. | |
III plur. | ēmōliuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
ēmōlīri |
PARFAIT |
Singolare: | emolitus, a, um esse |
Plurale: | emoliti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | emolitūrūm, am, ūm |
Plurale: | emolitūros, as, a |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ēmōliens, ientis |
FUTUR |
emolitūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | emolitum |
Passivo: | emolitu |
GERUNDIF |
Génitif: | ēmōliendi |
Datif: | ēmōliendo |
Accusatif: | ad ēmōliendum |
Ablatif: | ēmōliendo |
|
GERUNDIVO |
ēmōliendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EMOLIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|