Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | ēsŭrĭo |
II sing. | ēsŭris |
III sing. | ēsŭrit |
I plur. | ēsŭrīmus |
II plur. | ēsŭrītis |
III plur. | ēsŭrĭunt |
IMPARFAIT |
I sing. | ēsŭriēbam |
II sing. | ēsŭriēbas |
III sing. | ēsŭriēbat |
I plur. | ēsŭriebāmus |
II plur. | ēsŭriebātis |
III plur. | ēsŭriēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ēsŭrĭam |
II sing. | ēsŭrĭes |
III sing. | ēsŭrĭet |
I plur. | ēsŭriēmus |
II plur. | ēsŭriētis |
III plur. | ēsŭrĭent |
PARFAIT |
I sing. | esurii o esurivi |
II sing. | esuriisti o esurivisti |
III sing. | esuriit o esurivit |
I plur. | esuriĭmus o esurivĭmus |
II plur. | esuriistis o esurivistis |
III plur. | esuriērunt o esurivērunt, ēre |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | esuriĕram o esurivĕram |
II sing. | esuriĕras o esurivĕras |
III sing. | esuriĕrat o esurivĕrat |
I plur. | esurierāmus o esuriverāmus |
II plur. | esurierātis o esuriverātis |
III plur. | esuriĕrant o esurivĕrant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | esuriĕro o esurivĕro |
II sing. | esuriĕris o esurivĕris |
III sing. | esuriĕrit o esurivĕrit |
I plur. | esurierĭmus o esuriverĭmus |
II plur. | esurierĭtis o esuriverĭtis |
III plur. | esuriĕrint o esurivĕrint |
PRÉSENT |
I sing. | ēsŭrĭam |
II sing. | ēsŭrĭas |
III sing. | ēsŭrĭat |
I plur. | ēsŭriāmus |
II plur. | ēsŭriātis |
III plur. | ēsŭrĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | ēsŭrīrem |
II sing. | ēsŭrīres |
III sing. | ēsŭrīret |
I plur. | ēsŭrirēmus |
II plur. | ēsŭrirētis |
III plur. | ēsŭrīrent |
PARFAIT |
I sing. | esuriĕrim o esurivĕrim |
II sing. | esuriĕris o esurivĕris |
III sing. | esuriĕrit o esurivĕrit |
I plur. | esurierĭmus o esuriverĭmus |
II plur. | esurierĭtis o esuriverĭtis |
III plur. | esuriĕrint o esurivĕrint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | esuriissem o esurivissem |
II sing. | esuriisses o esurivisses |
III sing. | esuriisset o esurivisset |
I plur. | esuriissēmus o esurivissēmus |
II plur. | esuriissētis o esurivissētis |
III plur. | esuriissent o esurivissent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ēsŭri |
II plur. | ēsŭrīte |
FUTUR |
II sing. | ēsŭrīto |
III sing. | ēsŭrīto |
II plur. | ēsŭritōte |
III plur. | ēsŭriunto |
|
PARTICIPE |
PRÉSENT |
ēsŭriens, ientis |
FUTUR |
ēsŭritūrūs |
INFINITIF |
PRÉSENT |
ēsŭrīre |
PARFAIT |
esuriisse o esurivisse |
FUTUR |
Singolare: | |
Plurale: | |
GERUNDIF |
Génitif: | ēsŭriendi |
Datif: | ēsŭriendo |
Accusatif: | ad ēsŭriendum |
Ablatif: | ēsŭriendo |
SUPIN |
|
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:ESURIO200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|