Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | ēvĭdens |
Gen. | evidentis |
Dat. | evidenti |
Acc. | evidentem |
Abl. | evidenti |
Voc. | ēvĭdens |
PLURIEL |
Nom. | evidentes |
Gen. | evidentĭum |
Dat. | evidentĭbus |
Acc. | evidentes |
Abl. | evidentĭbus |
Voc. | evidentes |
SINGULIER |
Nom. | ēvĭdens |
Gen. | evidentis |
Dat. | evidenti |
Acc. | evidentem |
Abl. | evidenti |
Voc. | ēvĭdens |
PLURIEL |
Nom. | evidentes |
Gen. | evidentĭum |
Dat. | evidentĭbus |
Acc. | evidentes |
Abl. | evidentĭbus |
Voc. | evidentes |
SINGULIER |
Nom. | ēvĭdens |
Gen. | evidentis |
Dat. | evidenti |
Acc. | ēvĭdens |
Abl. | evidenti |
Voc. | ēvĭdens |
PLURIEL |
Nom. | evidentĭa |
Gen. | evidentĭum |
Dat. | evidentĭbus |
Acc. | evidentĭa |
Abl. | evidentĭbus | |