GRAND DICTIONNAIRE LATIN OLIVETTI

Déclinaison / Conjugueur latin


 Chercher dans les formes fléchies


ēvincĭor - Diathèse passive

(ēvincĭo, ēvincis, evinxi, ēvincīre, evinctum)

verbe transitif IV conjugaison

Voir la traduction de ce mot



FORME PASSIVE:
INDICATIF
PRÉSENT
 I sing. ēvincĭor
 II sing. ēvincīris, ēvincīre
 III sing. ēvincītur
 I plur. ēvincīmur
 II plur. ēvincimĭni
 III plur. ēvinciuntur
IMPARFAIT
 I sing. ēvinciēbar
 II sing. ēvinciebāris, ēvinciebāre
 III sing. ēvinciebātur
 I plur. ēvinciebāmur
 II plur. ēvinciebamĭni
 III plur. ēvinciebantur
FUTUR SIMPLE
 I sing. ēvincĭar
 II sing. ēvinciēris, ēvinciēre
 III sing. ēvinciētur
 I plur. ēvinciēmur
 II plur. ēvinciemĭni
 III plur. ēvincientur
PARFAIT
 I sing. evinctus, –a, –um sum
 II sing. evinctus, –a, –um es
 III sing. evinctus, –a, –um est
 I plur. evincti, –ae, –a sumus
 II plur. evincti, –ae, –a estis
 III plur. evincti, –ae, –a sunt
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. evinctus, –a, –um eram
 II sing. evinctus, –a, –um eras
 III sing. evinctus, –a, –um erat
 I plur. evincti, –ae, –a eramus
 II plur. evincti, –ae, –a eratis
 III plur. evincti, –ae, –a erant
FUTUR ANTÉRIEUR
 I sing. evinctus, –a, –um ero
 II sing. evinctus, –a, –um eris
 III sing. evinctus, –a, –um erit
 I plur. evincti, –ae, –a erimus
 II plur. evincti, –ae, –a eritis
 III plur. evincti, –ae, –a erunt
SUBJONCTIF
PRÉSENT
 I sing. ēvincĭar
 II sing. ēvinciāris, ēvinciāre
 III sing. ēvinciātur
 I plur. ēvinciāmur
 II plur. ēvinciamĭni
 III plur. ēvinciantur
IMPARFAIT
 I sing. ēvincīrer
 II sing. ēvincirēris, evinxirēre
 III sing. ēvincirētur
 I plur. ēvincirēmur
 II plur. ēvincirēmini
 III plur. ēvincirentur
PARFAIT
 I sing. evinctus, –a, –um sim
 II sing. evinctus, –a, –um sis
 III sing. evinctus, –a, –um sit
 I plur. evincti, –ae, –a simus
 II plur. evincti, –ae, –a sitis
 III plur. evincti, –ae, –a sint
PLUS-QUE-PARFAIT
 I sing. evinctus, –a, –um essem
 II sing. evinctus, –a, –um esses
 III sing. evinctus, –a, –um esset
 I plur. evincti, –ae, –a essemus
 II plur. evincti, –ae, –a essetis
 III plur. evincti, –ae, –a essent
IMPÉRATIF
PRÉSENT
 II sing. ēvincīre
 II plur. ēvincimĭni
FUTUR
 II sing. ēvincītor
 III sing. ēvincītor
 II plur. –
 III plur. ēvinciuntor
PARTICIPE
PARFAIT
 evinctus, –a, –um
INFINITO
PRÉSENT
 ēvincīri
PARFAIT
 Singolare: evinctus, –a, –um esse
 Plurale: evincti, –ae, –a esse
FUTUR
 evinctum esse
GERUNDIVO
 ēvinciendus, –a, –um
SUPIN
 evinctu

Voir la forme active de ce verbe


<<  ēvincĭo ēvinco  >>

Parcourir le dictionnaire

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z


Parcourir les dictionnaire latin à partir de:



{{ID:EVINCIOR100}} ---CACHE---