Déclinaison / Conjugueur latin
exentĕro - Diathèse active
(exentĕro, exentĕras, exenteravi, exentĕrāre, exenteratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exentĕro |
| II sing. | exentĕras |
| III sing. | exentĕrat |
| I plur. | exentĕrāmus |
| II plur. | exentĕrātis |
| III plur. | exentĕrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exentĕrābam |
| II sing. | exentĕrābas |
| III sing. | exentĕrābat |
| I plur. | exentĕrabāmus |
| II plur. | exentĕrabātis |
| III plur. | exentĕrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exentĕrābo |
| II sing. | exentĕrābis |
| III sing. | exentĕrābit |
| I plur. | exentĕrabĭmus |
| II plur. | exentĕrabĭtis |
| III plur. | exentĕrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exenteravi |
| II sing. | exenteravisti |
| III sing. | exenteravit |
| I plur. | exenteravĭmus |
| II plur. | exenteravistis |
| III plur. | exenteravērunt, exenteravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exenteravĕram |
| II sing. | exenteravĕras |
| III sing. | exenteravĕrat |
| I plur. | exenteraverāmus |
| II plur. | exenteraverātis |
| III plur. | exenteravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exenteravĕro |
| II sing. | exenteravĕris |
| III sing. | exenteravĕrit |
| I plur. | exenteraverĭmus |
| II plur. | exenteraverĭtis |
| III plur. | exenteravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exentĕrem |
| II sing. | exentĕres |
| III sing. | exentĕret |
| I plur. | exentĕrēmus |
| II plur. | exentĕrētis |
| III plur. | exentĕrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exentĕrārem |
| II sing. | exentĕrāres |
| III sing. | exentĕrāret |
| I plur. | exentĕrarēmus |
| II plur. | exentĕrarētis |
| III plur. | exentĕrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exenteravĕrim |
| II sing. | exenteravĕris |
| III sing. | exenteravĕrit |
| I plur. | exenteraverĭmus |
| II plur. | exenteraverĭtis |
| III plur. | exenteravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exenteravissem |
| II sing. | exenteravisses |
| III sing. | exenteravisset |
| I plur. | exenteravissēmus |
| II plur. | exenteravissētis |
| III plur. | exenteravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exentĕra |
| II plur. | exentĕrāte |
| FUTUR |
| II sing. | exentĕrāto |
| III sing. | exentĕrāto |
| II plur. | exentĕratōte |
| III plur. | exentĕranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exentĕrans, antis |
| FUTUR |
| exenteratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exentĕrāre |
| PARFAIT |
| exenteravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exenteratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | exenteratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exentĕrandi |
| Datif: | exentĕrando |
| Accusatif: | ad exentĕrandum |
| Ablatif: | exentĕrando |
| SUPIN |
| exenteratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXENTERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|