Déclinaison / Conjugueur latin
exercĭtor - Diathèse passive
(exercĭto, exercĭtas, exercitavi, exercĭtāre, exercitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | exercĭtor |
II sing. | exercĭtāris, exercĭtāre |
III sing. | exercĭtātur |
I plur. | exercĭtāmur |
II plur. | exercĭtamĭni |
III plur. | exercĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | exercĭtābar |
II sing. | exercĭtabāris, exercĭtabāre |
III sing. | exercĭtabātur |
I plur. | exercĭtabāmur |
II plur. | exercĭtabamĭni |
III plur. | exercĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | exercĭtābor |
II sing. | exercĭtabĕris, exercĭtabĕre |
III sing. | exercĭtabĭtur |
I plur. | exercĭtabĭmur |
II plur. | exercĭtabimĭni |
III plur. | exercĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | exercitatus, a, um sum |
II sing. | exercitatus, a, um es |
III sing. | exercitatus, a, um est |
I plur. | exercitati, ae, a sumus |
II plur. | exercitati, ae, a estis |
III plur. | exercitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exercitatus, a, um eram |
II sing. | exercitatus, a, um eras |
III sing. | exercitatus, a, um erat |
I plur. | exercitati, ae, a eramus |
II plur. | exercitati, ae, a eratis |
III plur. | exercitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | exercitatus, a, um ero |
II sing. | exercitatus, a, um eris |
III sing. | exercitatus, a, um erit |
I plur. | exercitati, ae, a erimus |
II plur. | exercitati, ae, a eritis |
III plur. | exercitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | exercĭter |
II sing. | exercĭtēris, exercĭtēre |
III sing. | exercĭtētur |
I plur. | exercĭtēmur |
II plur. | exercĭtemĭni |
III plur. | exercĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | exercĭtārer |
II sing. | exercĭtarēris, exercĭtarēre |
III sing. | exercĭtarētur |
I plur. | exercĭtarēmur |
II plur. | exercĭtaremĭni |
III plur. | exercĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | exercitatus, a, um sim |
II sing. | exercitatus, a, um sis |
III sing. | exercitatus, a, um sit |
I plur. | exercitati, ae, a simus |
II plur. | exercitati, ae, a sitis |
III plur. | exercitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exercitatus, a, um essem |
II sing. | exercitatus, a, um esses |
III sing. | exercitatus, a, um esset |
I plur. | exercitati, ae, a essemus |
II plur. | exercitati, ae, a essetis |
III plur. | exercitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | exercĭtāre |
II plur. | exercĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | exercĭtātor |
III sing. | exercĭtātor |
II plur. | |
III plur. | exercĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
exercitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
exercĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | exercitatus, a, um esse |
Plurale: | exercitati, ae, a esse |
FUTUR |
exercitatum esse |
GERUNDIVO |
exercĭtandus, a, um | |