Déclinaison / Conjugueur latin
exŏrĭor - Diathèse active
(exŏrĭor, exŏrīris, exŏrīri, exortus, exortum)
verbe intransitif déponent IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | exŏrĭor |
II sing. | exŏrīris, exŏrīre, exŏreris |
III sing. | exŏrītur |
I plur. | exŏrīmur |
II plur. | exŏrimĭni |
III plur. | exŏriuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | exŏriēbar |
II sing. | exŏriebāris, exŏriebāre |
III sing. | exŏriebātur |
I plur. | exŏriebāmur |
II plur. | exŏriebamĭni |
III plur. | exŏriebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | exŏrĭar |
II sing. | exŏriēris, exŏriēre |
III sing. | exŏriētur |
I plur. | exŏriēmur |
II plur. | exŏriemĭni |
III plur. | exŏrientur |
PARFAIT |
I sing. | exortus, a, um sum |
II sing. | exortus, a, um es |
III sing. | exortus, a, um est |
I plur. | exorti, ae, a sumus |
II plur. | exorti, ae, a estis |
III plur. | exorti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exortus, a, um eram |
II sing. | exortus, a, um eras |
III sing. | exortus, a, um erat |
I plur. | exorti, ae, a eramus |
II plur. | exorti, ae, a eratis |
III plur. | exorti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | exortus, a, um ero |
II sing. | exortus, a, um eris |
III sing. | exortus, a, um erit |
I plur. | exorti, ae, a erimus |
II plur. | exorti, ae, a eritis |
III plur. | exorti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | exŏrĭar |
II sing. | exŏriāris, exŏriāre |
III sing. | exŏriātur |
I plur. | exŏriāmur |
II plur. | exŏriamĭni |
III plur. | exŏriantur |
IMPARFAIT |
I sing. | exŏrīrer |
II sing. | exŏrirēris, exŏrirēre |
III sing. | exŏrirētur, exŏrerētur |
I plur. | exŏrirēmur |
II plur. | exŏrirēmini |
III plur. | exŏrirentur, exŏrerentur |
PARFAIT |
I sing. | exortus, a, um sim |
II sing. | exortus, a, um sis |
III sing. | exortus, a, um sit |
I plur. | exorti, ae, a simus |
II plur. | exorti, ae, a sitis |
III plur. | exorti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | exortus, a, um essem |
II sing. | exortus, a, um esses |
III sing. | exortus, a, um esset |
I plur. | exorti, ae, a essemus |
II plur. | exorti, ae, a essetis |
III plur. | exorti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | exŏrīre |
II plur. | exŏrīmĭni |
FUTUR |
II sing. | exŏrītor |
III sing. | exŏrītor |
II plur. | |
III plur. | exŏriuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
exŏrīri |
PARFAIT |
Singolare: | exortus, a, um esse |
Plurale: | exorti, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | exortūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | exortūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
exŏriens, ientis |
FUTUR |
exortūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | exortum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | exŏriendi |
Datif: | exŏriendo |
Accusatif: | exŏriendum |
Ablatif: | exŏriendo |
|
GERUNDIVO |
|
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXORIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|