Déclinaison / Conjugueur latin
expiscor - Diathèse active
(expiscor, expiscāris, expiscāri, expiscatus, expiscatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| FORME DÉPONENTE: |
| INDICATIF |
| PRÉSENT |
| I sing. | expiscor |
| II sing. | expiscāris, expiscāre |
| III sing. | expiscātur |
| I plur. | expiscāmur |
| II plur. | expiscamĭni |
| III plur. | expiscantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expiscābar |
| II sing. | expiscabāris, expiscabāre |
| III sing. | expiscabātur |
| I plur. | expiscabāmur |
| II plur. | expiscabamĭni |
| III plur. | expiscabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | expiscābor |
| II sing. | expiscabĕris, expiscabĕre |
| III sing. | expiscabĭtur |
| I plur. | expiscabĭmur |
| II plur. | expiscabimĭni |
| III plur. | expiscabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | expiscatus, –a, –um sum |
| II sing. | expiscatus, –a, –um es |
| III sing. | expiscatus, –a, –um est |
| I plur. | expiscati, –ae, –a sumus |
| II plur. | expiscati, –ae, –a estis |
| III plur. | expiscati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expiscatus, –a, –um eram |
| II sing. | expiscatus, –a, –um eras |
| III sing. | expiscatus, –a, –um erat |
| I plur. | expiscati, –ae, –a eramus |
| II plur. | expiscati, –ae, –a eratis |
| III plur. | expiscati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | expiscatus, –a, –um ero |
| II sing. | expiscatus, –a, –um eris |
| III sing. | expiscatus, –a, –um erit |
| I plur. | expiscati, –ae, –a erimus |
| II plur. | expiscati, –ae, –a eritis |
| III plur. | expiscati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | expiscer |
| II sing. | expiscēris, expiscēre |
| III sing. | expiscētur |
| I plur. | expiscēmur |
| II plur. | expiscemĭni |
| III plur. | expiscentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | expiscārer |
| II sing. | expiscarēris, expiscarēre |
| III sing. | expiscarētur |
| I plur. | expiscarēmur |
| II plur. | expiscaremĭni |
| III plur. | expiscarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | expiscatus, –a, –um sim |
| II sing. | expiscatus, –a, –um sis |
| III sing. | expiscatus, –a, –um sit |
| I plur. | expiscati, –ae, –a simus |
| II plur. | expiscati, –ae, –a sitis |
| III plur. | expiscati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | expiscatus, –a, –um essem |
| II sing. | expiscatus, –a, –um esses |
| III sing. | expiscatus, –a, –um esset |
| I plur. | expiscati, –ae, –a essemus |
| II plur. | expiscati, –ae, –a essetis |
| III plur. | expiscati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | expiscāre |
| II plur. | expiscamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | expiscātor |
| III sing. | expiscātor |
| II plur. | – |
| III plur. | expiscantor |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| expiscāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | expiscatus, –a, –um esse |
| Plurale: | expiscati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| Singolare: | expiscatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | expiscatūros, –as, –a esse |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| expiscans, –antis |
| FUTUR |
| expiscatūrūs, –a, –ūm |
| SUPIN |
| Attivo: | expiscatum |
| Passivo: | expiscatu |
| GERUNDIF |
| Génitif: | expiscandi |
| Datif: | expiscando |
| Accusatif: | expiscandum |
| Ablatif: | expiscando |
| |
| GERUNDIVO |
| expiscandus, –a, –um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXPISCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
