Déclinaison / Conjugueur latin
exquaero - Diathèse active
(exquaero, exquaeris, exquaesivi, exquaerĕre, exquaesitum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exquaero |
| II sing. | exquaeris |
| III sing. | exquaerit |
| I plur. | exquaerĭmus |
| II plur. | exquaerĭtis |
| III plur. | exquaerunt |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exquaerēbam |
| II sing. | exquaerēbas |
| III sing. | exquaerēbat |
| I plur. | exquaerebāmus |
| II plur. | exquaerebātis |
| III plur. | exquaerēbant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exquaeram |
| II sing. | exquaeres |
| III sing. | exquaeret |
| I plur. | exquaerēmus |
| II plur. | exquaerētis |
| III plur. | exquaerent |
| PARFAIT |
| I sing. | exquaesivi |
| II sing. | exquaesivisti |
| III sing. | exquaesivit |
| I plur. | exquaesivĭmus |
| II plur. | exquaesivistis |
| III plur. | exquaesivērunt, exquaesivēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exquaesivĕram |
| II sing. | exquaesivĕras |
| III sing. | exquaesivĕrat |
| I plur. | exquaesiverāmus |
| II plur. | exquaesiverātis |
| III plur. | exquaesivĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exquaesivĕro |
| II sing. | exquaesivĕris |
| III sing. | exquaesivĕrit |
| I plur. | exquaesiverĭmus |
| II plur. | exquaesiverĭtis |
| III plur. | exquaesivĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exquaeram |
| II sing. | exquaeras |
| III sing. | exquaerat |
| I plur. | exquaerāmus |
| II plur. | exquaerātis |
| III plur. | exquaerant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exquaerĕrem |
| II sing. | exquaerĕres |
| III sing. | exquaerĕret |
| I plur. | exquaererēmus |
| II plur. | exquaererētis |
| III plur. | exquaerĕrent |
| PARFAIT |
| I sing. | exquaesivĕrim |
| II sing. | exquaesivĕris |
| III sing. | exquaesivĕrit |
| I plur. | exquaesiverĭmus |
| II plur. | exquaesiverĭtis |
| III plur. | exquaesivĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exquaesivissem |
| II sing. | exquaesivisses |
| III sing. | exquaesivisset |
| I plur. | exquaesivissēmus |
| II plur. | exquaesivissētis |
| III plur. | exquaesivissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exquaerĕ |
| II plur. | exquaerĭte |
| FUTUR |
| II sing. | exquaerĭto |
| III sing. | exquaerĭto |
| II plur. | exquaeritōte |
| III plur. | exquaerunto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exquaerens, –entis |
| FUTUR |
| exquaesitūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exquaerĕre |
| PARFAIT |
| exquaesivisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exquaesitūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | exquaesitūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exquaerendi |
| Datif: | exquaerendo |
| Accusatif: | ad exquaerendum |
| Ablatif: | exquaerendo |
| SUPIN |
| exquaesitum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXQUAERO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
