Déclinaison / Conjugueur latin
exspecto - Diathèse active
(exspecto, exspectas, exspectavi, exspectāre, exspectatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | exspecto |
| II sing. | exspectas |
| III sing. | exspectat |
| I plur. | exspectāmus |
| II plur. | exspectātis |
| III plur. | exspectant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exspectābam |
| II sing. | exspectābas |
| III sing. | exspectābat |
| I plur. | exspectabāmus |
| II plur. | exspectabātis |
| III plur. | exspectābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | exspectābo |
| II sing. | exspectābis |
| III sing. | exspectābit |
| I plur. | exspectabĭmus |
| II plur. | exspectabĭtis |
| III plur. | exspectābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | exspectavi |
| II sing. | exspectavisti |
| III sing. | exspectavit |
| I plur. | exspectavĭmus |
| II plur. | exspectavistis |
| III plur. | exspectavērunt, exspectavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exspectavĕram |
| II sing. | exspectavĕras |
| III sing. | exspectavĕrat |
| I plur. | exspectaverāmus |
| II plur. | exspectaverātis |
| III plur. | exspectavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | exspectavĕro |
| II sing. | exspectavĕris |
| III sing. | exspectavĕrit |
| I plur. | exspectaverĭmus |
| II plur. | exspectaverĭtis |
| III plur. | exspectavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | exspectem |
| II sing. | exspectes |
| III sing. | exspectet |
| I plur. | exspectēmus |
| II plur. | exspectētis |
| III plur. | exspectent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | exspectārem |
| II sing. | exspectāres |
| III sing. | exspectāret |
| I plur. | exspectarēmus |
| II plur. | exspectarētis |
| III plur. | exspectārent |
| PARFAIT |
| I sing. | exspectavĕrim |
| II sing. | exspectavĕris |
| III sing. | exspectavĕrit |
| I plur. | exspectaverĭmus |
| II plur. | exspectaverĭtis |
| III plur. | exspectavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | exspectavissem |
| II sing. | exspectavisses |
| III sing. | exspectavisset |
| I plur. | exspectavissēmus |
| II plur. | exspectavissētis |
| III plur. | exspectavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | exspecta |
| II plur. | exspectāte |
| FUTUR |
| II sing. | exspectāto |
| III sing. | exspectāto |
| II plur. | exspectatōte |
| III plur. | exspectanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| exspectans, –antis |
| FUTUR |
| exspectatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| exspectāre |
| PARFAIT |
| exspectavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | exspectatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | exspectatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | exspectandi |
| Datif: | exspectando |
| Accusatif: | ad exspectandum |
| Ablatif: | exspectando |
| SUPIN |
| exspectatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:EXSPECTO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
