Déclinaison / Conjugueur latin
factĭtor - Diathèse passive
(factĭto, factĭtas, factitavi, factĭtāre, factitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | factĭtor |
II sing. | factĭtāris, factĭtāre |
III sing. | factĭtātur |
I plur. | factĭtāmur |
II plur. | factĭtamĭni |
III plur. | factĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | factĭtābar |
II sing. | factĭtabāris, factĭtabāre |
III sing. | factĭtabātur |
I plur. | factĭtabāmur |
II plur. | factĭtabamĭni |
III plur. | factĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | factĭtābor |
II sing. | factĭtabĕris, factĭtabĕre |
III sing. | factĭtabĭtur |
I plur. | factĭtabĭmur |
II plur. | factĭtabimĭni |
III plur. | factĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | factitatus, a, um sum |
II sing. | factitatus, a, um es |
III sing. | factitatus, a, um est |
I plur. | factitati, ae, a sumus |
II plur. | factitati, ae, a estis |
III plur. | factitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | factitatus, a, um eram |
II sing. | factitatus, a, um eras |
III sing. | factitatus, a, um erat |
I plur. | factitati, ae, a eramus |
II plur. | factitati, ae, a eratis |
III plur. | factitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | factitatus, a, um ero |
II sing. | factitatus, a, um eris |
III sing. | factitatus, a, um erit |
I plur. | factitati, ae, a erimus |
II plur. | factitati, ae, a eritis |
III plur. | factitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | factĭter |
II sing. | factĭtēris, factĭtēre |
III sing. | factĭtētur |
I plur. | factĭtēmur |
II plur. | factĭtemĭni |
III plur. | factĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | factĭtārer |
II sing. | factĭtarēris, factĭtarēre |
III sing. | factĭtarētur |
I plur. | factĭtarēmur |
II plur. | factĭtaremĭni |
III plur. | factĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | factitatus, a, um sim |
II sing. | factitatus, a, um sis |
III sing. | factitatus, a, um sit |
I plur. | factitati, ae, a simus |
II plur. | factitati, ae, a sitis |
III plur. | factitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | factitatus, a, um essem |
II sing. | factitatus, a, um esses |
III sing. | factitatus, a, um esset |
I plur. | factitati, ae, a essemus |
II plur. | factitati, ae, a essetis |
III plur. | factitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | factĭtāre |
II plur. | factĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | factĭtātor |
III sing. | factĭtātor |
II plur. | |
III plur. | factĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
factitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
factĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | factitatus, a, um esse |
Plurale: | factitati, ae, a esse |
FUTUR |
factitatum esse |
GERUNDIVO |
factĭtandus, a, um | |