Déclinaison / Conjugueur latin
ferrūmĭnor - Diathèse passive
(ferrūmĭno, ferrūmĭnas, ferruminavi, ferrūmĭnāre, ferruminatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | ferrūmĭnor |
II sing. | ferrūmĭnāris, ferrūmĭnāre |
III sing. | ferrūmĭnātur |
I plur. | ferrūmĭnāmur |
II plur. | ferrūmĭnamĭni |
III plur. | ferrūmĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | ferrūmĭnābar |
II sing. | ferrūmĭnabāris, ferrūmĭnabāre |
III sing. | ferrūmĭnabātur |
I plur. | ferrūmĭnabāmur |
II plur. | ferrūmĭnabamĭni |
III plur. | ferrūmĭnabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | ferrūmĭnābor |
II sing. | ferrūmĭnabĕris, ferrūmĭnabĕre |
III sing. | ferrūmĭnabĭtur |
I plur. | ferrūmĭnabĭmur |
II plur. | ferrūmĭnabimĭni |
III plur. | ferrūmĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | ferruminatus, –a, –um sum |
II sing. | ferruminatus, –a, –um es |
III sing. | ferruminatus, –a, –um est |
I plur. | ferruminati, –ae, –a sumus |
II plur. | ferruminati, –ae, –a estis |
III plur. | ferruminati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | ferruminatus, –a, –um eram |
II sing. | ferruminatus, –a, –um eras |
III sing. | ferruminatus, –a, –um erat |
I plur. | ferruminati, –ae, –a eramus |
II plur. | ferruminati, –ae, –a eratis |
III plur. | ferruminati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | ferruminatus, –a, –um ero |
II sing. | ferruminatus, –a, –um eris |
III sing. | ferruminatus, –a, –um erit |
I plur. | ferruminati, –ae, –a erimus |
II plur. | ferruminati, –ae, –a eritis |
III plur. | ferruminati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | ferrūmĭner |
II sing. | ferrūmĭnēris, ferrūmĭnēre |
III sing. | ferrūmĭnētur |
I plur. | ferrūmĭnēmur |
II plur. | ferrūmĭnemĭni |
III plur. | ferrūmĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | ferrūmĭnārer |
II sing. | ferrūmĭnarēris, ferrūmĭnarēre |
III sing. | ferrūmĭnarētur |
I plur. | ferrūmĭnarēmur |
II plur. | ferrūmĭnaremĭni |
III plur. | ferrūmĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | ferruminatus, –a, –um sim |
II sing. | ferruminatus, –a, –um sis |
III sing. | ferruminatus, –a, –um sit |
I plur. | ferruminati, –ae, –a simus |
II plur. | ferruminati, –ae, –a sitis |
III plur. | ferruminati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | ferruminatus, –a, –um essem |
II sing. | ferruminatus, –a, –um esses |
III sing. | ferruminatus, –a, –um esset |
I plur. | ferruminati, –ae, –a essemus |
II plur. | ferruminati, –ae, –a essetis |
III plur. | ferruminati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | ferrūmĭnāre |
II plur. | ferrūmĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | ferrūmĭnātor |
III sing. | ferrūmĭnātor |
II plur. | – |
III plur. | ferrūmĭnantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
ferruminatus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
ferrūmĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | ferruminatus, –a, –um esse |
Plurale: | ferruminati, –ae, –a esse |
FUTUR |
ferruminatum esse |
GERUNDIVO |
ferrūmĭnandus, –a, –um |
SUPIN |
ferruminatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FERRUMINOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|