Déclinaison / Conjugueur latin
flammo - Diathèse active
(flammo, flammas, flammavi, flammāre, flammatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | flammo |
| II sing. | flammas |
| III sing. | flammat |
| I plur. | flammāmus |
| II plur. | flammātis |
| III plur. | flammant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flammābam |
| II sing. | flammābas |
| III sing. | flammābat |
| I plur. | flammabāmus |
| II plur. | flammabātis |
| III plur. | flammābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | flammābo |
| II sing. | flammābis |
| III sing. | flammābit |
| I plur. | flammabĭmus |
| II plur. | flammabĭtis |
| III plur. | flammābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | flammavi |
| II sing. | flammavisti |
| III sing. | flammavit |
| I plur. | flammavĭmus |
| II plur. | flammavistis |
| III plur. | flammavēreunt, flammavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flammavĕram |
| II sing. | flammavĕras |
| III sing. | flammavĕrat |
| I plur. | flammaverāmus |
| II plur. | flammaverātis |
| III plur. | flammavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | flammavĕro |
| II sing. | flammavĕris |
| III sing. | flammavĕrit |
| I plur. | flammaverĭmus |
| II plur. | flammaverĭtis |
| III plur. | flammavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | flammem |
| II sing. | flammes |
| III sing. | flammet |
| I plur. | flammēmus |
| II plur. | flammētis |
| III plur. | flamment |
| IMPARFAIT |
| I sing. | flammārem |
| II sing. | flammāres |
| III sing. | flammāret |
| I plur. | flammarēmus |
| II plur. | flammarētis |
| III plur. | flammārent |
| PARFAIT |
| I sing. | flammavĕrim |
| II sing. | flammavĕris |
| III sing. | flammavĕrit |
| I plur. | flammaverĭmus |
| II plur. | flammaverĭtis |
| III plur. | flammavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | flammavissem |
| II sing. | flammavisses |
| III sing. | flammavisset |
| I plur. | flammavissēmus |
| II plur. | flammavissētis |
| III plur. | flammavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | flamma |
| II plur. | flammāte |
| FUTUR |
| II sing. | flammāto |
| III sing. | flammāto |
| II plur. | flammatōte |
| III plur. | flammanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| flammans, antis |
| FUTUR |
| flammatūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| flammāre |
| PARFAIT |
| flammavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | flammatūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | flammatūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | flammandi |
| Datif: | flammando |
| Accusatif: | ad flammandum |
| Ablatif: | flammando |
| SUPIN |
| flammatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FLAMMO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|