Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | fortuitus |
Gen. | fortuiti |
Dat. | fortuito |
Acc. | fortuitum |
Abl. | fortuito |
Voc. | fortuite |
PLURIEL |
Nom. | fortuiti |
Gen. | fortuitōrum |
Dat. | fortuitis |
Acc. | fortuitos |
Abl. | fortuitis |
Voc. | fortuiti |
SINGULIER |
Nom. | fortuită |
Gen. | fortuitae |
Dat. | fortuitae |
Acc. | fortuitam |
Abl. | fortuitā |
Voc. | fortuită |
PLURIEL |
Nom. | fortuitae |
Gen. | fortuitārum |
Dat. | fortuitis |
Acc. | fortuitas |
Abl. | fortuitis |
Voc. | fortuitae |
SINGULIER |
Nom. | fortuitum |
Gen. | fortuiti |
Dat. | fortuito |
Acc. | fortuitum |
Abl. | fortuito |
Voc. | fortuitum |
PLURIEL |
Nom. | fortuita |
Gen. | fortuitōrum |
Dat. | fortuitis |
Acc. | fortuita |
Abl. | fortuitis | |