Déclinaison / Conjugueur latin
| PRÉSENT |
| I sing. | frustro |
| II sing. | frustras |
| III sing. | frustrat |
| I plur. | frustrāmus |
| II plur. | frustrātis |
| III plur. | frustrant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | frustrābam |
| II sing. | frustrābas |
| III sing. | frustrābat |
| I plur. | frustrabāmus |
| II plur. | frustrabātis |
| III plur. | frustrābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | frustrābo |
| II sing. | frustrābis |
| III sing. | frustrābit |
| I plur. | frustrabĭmus |
| II plur. | frustrabĭtis |
| III plur. | frustrābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | frustravi |
| II sing. | frustravisti |
| III sing. | frustravit |
| I plur. | frustravĭmus |
| II plur. | frustravistis |
| III plur. | frustravērunt, frustravēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | frustravĕram |
| II sing. | frustravĕras |
| III sing. | frustravĕrat |
| I plur. | frustraverāmus |
| II plur. | frustraverātis |
| III plur. | frustravĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | frustravĕro |
| II sing. | frustravĕris |
| III sing. | frustravĕrit |
| I plur. | frustraverĭmus |
| II plur. | frustraverĭtis |
| III plur. | frustravĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | frustrem |
| II sing. | frustres |
| III sing. | frustret |
| I plur. | frustrēmus |
| II plur. | frustrētis |
| III plur. | frustrent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | frustrārem |
| II sing. | frustrāres |
| III sing. | frustrāret |
| I plur. | frustrarēmus |
| II plur. | frustrarētis |
| III plur. | frustrārent |
| PARFAIT |
| I sing. | frustravĕrim |
| II sing. | frustravĕris |
| III sing. | frustravĕrit |
| I plur. | frustraverĭmus |
| II plur. | frustraverĭtis |
| III plur. | frustravĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | frustravissem |
| II sing. | frustravisses |
| III sing. | frustravisset |
| I plur. | frustravissēmus |
| II plur. | frustravissētis |
| III plur. | frustravissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | frustra |
| II plur. | frustrāte |
| FUTUR |
| II sing. | frustrāto |
| III sing. | frustrāto |
| II plur. | frustratōte |
| III plur. | frustranto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| frustrans, antis |
| FUTUR |
| frustratūrūs, a, ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| frustrāre |
| PARFAIT |
| frustravisse |
| FUTUR |
| Singolare: | frustratūrūm, am, ūm esse |
| Plurale: | frustratūros, as, a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | frustrandi |
| Datif: | frustrando |
| Accusatif: | ad frustrandum |
| Ablatif: | frustrando |
| SUPIN |
| frustratum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:FRUSTRO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|