Déclinaison / Conjugueur latin
gnascor - Diathèse active
(gnascor, gnascĕris, gnasci, gnatus, gnatum)
verbe intransitif déponent III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | gnascor |
II sing. | gnascĕris, gnascĕre |
III sing. | gnascĭtur |
I plur. | gnascĭmur |
II plur. | gnascimĭni |
III plur. | gnascuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | gnascēbar |
II sing. | gnascebāris, gnascebāre |
III sing. | gnascebātur |
I plur. | gnascebāmur |
II plur. | gnascebamĭni |
III plur. | gnascebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | gnascar |
II sing. | gnascēris, gnascēre |
III sing. | gnascētur |
I plur. | gnascēmur |
II plur. | gnascemĭni |
III plur. | gnascentur |
PARFAIT |
I sing. | gnatus, a, um sum |
II sing. | gnatus, a, um es |
III sing. | gnatus, a, um est |
I plur. | gnati, ae, a sumus |
II plur. | gnati, ae, a estis |
III plur. | gnati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | gnatus, a, um eram |
II sing. | gnatus, a, um eras |
III sing. | gnatus, a, um erat |
I plur. | gnati, ae, a eramus |
II plur. | gnati, ae, a eratis |
III plur. | gnati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | gnatus, a, um ero |
II sing. | gnatus, a, um eris |
III sing. | gnatus, a, um erit |
I plur. | gnati, ae, a erimus |
II plur. | gnati, ae, a eritis |
III plur. | gnati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | gnascar |
II sing. | gnascāris, gnascāre |
III sing. | gnascātur |
I plur. | gnascāmur |
II plur. | gnascamĭni |
III plur. | gnascantur |
IMPARFAIT |
I sing. | gnascĕrer |
II sing. | gnascerēris, gnascerēre |
III sing. | gnascerētur |
I plur. | gnascerēmur |
II plur. | gnasceremĭni |
III plur. | gnascerentur |
PARFAIT |
I sing. | gnatus, a, um sim |
II sing. | gnatus, a, um sis |
III sing. | gnatus, a, um sit |
I plur. | gnati, ae, a simus |
II plur. | gnati, ae, a sitis |
III plur. | gnati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | gnatus, a, um essem |
II sing. | gnatus, a, um esses |
III sing. | gnatus, a, um esset |
I plur. | gnati, ae, a essemus |
II plur. | gnati, ae, a essetis |
III plur. | gnati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | gnascĕre |
II plur. | gnascimĭni |
FUTUR |
II sing. | gnascĭtor |
III sing. | gnascĭtor |
II plur. | |
III plur. | gnascuntor |
INFINITO |
PRÉSENT |
gnasci |
PARFAIT |
Singolare: | gnatus, a, um esse |
Plurale: | gnati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | gnatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | gnatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
gnascens, entis |
FUTUR |
gnatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | gnatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | gnascendi |
Datif: | gnascendo |
Accusatif: | gnascendum |
Ablatif: | gnascendo |
|
GERUNDIVO |
| |