Déclinaison / Conjugueur latin
graecor - Diathèse active
(graecor, graecāris, graecāri, graecatus, graecatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | graecor |
II sing. | graecāris, graecāre |
III sing. | graecātur |
I plur. | graecāmur |
II plur. | graecamĭni |
III plur. | graecantur |
IMPARFAIT |
I sing. | graecābar |
II sing. | graecabāris, graecabāre |
III sing. | graecabātur |
I plur. | graecabāmus |
II plur. | graecabamĭni |
III plur. | graecantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | graecābor |
II sing. | graecabĕris, graecabĕre |
III sing. | graecabĭtur |
I plur. | graecabĭmur |
II plur. | graecabimĭni |
III plur. | graecabuntur |
PARFAIT |
I sing. | graecatus, a, um sum |
II sing. | graecatus, a, um es |
III sing. | graecatus, a, um est |
I plur. | graecati, ae, a sumus |
II plur. | graecati, ae, a estis |
III plur. | graecati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | graecatus, a, um eram |
II sing. | graecatus, a, um eras |
III sing. | graecatus, a, um erat |
I plur. | graecati, ae, a eramus |
II plur. | graecati, ae, a eratis |
III plur. | graecati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | graecatus, a, um ero |
II sing. | graecatus, a, um eris |
III sing. | graecatus, a, um erit |
I plur. | graecati, ae, a erimus |
II plur. | graecati, ae, a eritis |
III plur. | graecati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | graecer |
II sing. | graecēris, graecēre |
III sing. | graecētur |
I plur. | graecēmur |
II plur. | graecemĭni |
III plur. | graecentur |
IMPARFAIT |
I sing. | graecārer |
II sing. | graecarēris, graecarēre |
III sing. | graecarētur |
I plur. | graecāremur |
II plur. | graecaremĭni |
III plur. | graecarentur |
PARFAIT |
I sing. | graecatus, a, um sim |
II sing. | graecatus, a, um sis |
III sing. | graecatus, a, um sit |
I plur. | graecati, ae, a simus |
II plur. | graecati, ae, a sitis |
III plur. | graecati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | graecatus, a, um essem |
II sing. | graecatus, a, um esses |
III sing. | graecatus, a, um esset |
I plur. | graecati, ae, a essemus |
II plur. | graecati, ae, a essetis |
III plur. | graecati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | graecāre |
II plur. | graecamĭni |
FUTUR |
II sing. | graecātor |
III sing. | graecātor |
II plur. | |
III plur. | graecantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
graecāri |
PARFAIT |
Singolare: | graecatus, a, um esse |
Plurale: | graecati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | graecatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | graecatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
graecans, antis |
FUTUR |
graecatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | graecatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | graecandi |
Datif: | graecando |
Accusatif: | graecandum |
Ablatif: | graecando |
|
GERUNDIVO |
| |