Déclinaison / Conjugueur latin
hālūcĭnor - Diathèse active
(hālūcĭnor, hālūcĭnāris, hālūcĭnāri, halucinatus, halucinatum)
verbe intransitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | hālūcĭnor |
II sing. | hālūcĭnāris, hālūcĭnāre |
III sing. | hālūcĭnātur |
I plur. | hālūcĭnāmur |
II plur. | hālūcĭnamĭni |
III plur. | hālūcĭnantur |
IMPARFAIT |
I sing. | hālūcĭnābar |
II sing. | hālūcĭnabāris, hālūcĭnabāre |
III sing. | hālūcĭnabātur |
I plur. | hālūcĭnabāmus |
II plur. | hālūcĭnabamĭni |
III plur. | hālūcĭnantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | hālūcĭnābor |
II sing. | hālūcĭnabĕris, hālūcĭnabĕre |
III sing. | hālūcĭnabĭtur |
I plur. | hālūcĭnabĭmur |
II plur. | hālūcĭnabimĭni |
III plur. | hālūcĭnabuntur |
PARFAIT |
I sing. | halucinatus, a, um sum |
II sing. | halucinatus, a, um es |
III sing. | halucinatus, a, um est |
I plur. | halucinati, ae, a sumus |
II plur. | halucinati, ae, a estis |
III plur. | halucinati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | halucinatus, a, um eram |
II sing. | halucinatus, a, um eras |
III sing. | halucinatus, a, um erat |
I plur. | halucinati, ae, a eramus |
II plur. | halucinati, ae, a eratis |
III plur. | halucinati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | halucinatus, a, um ero |
II sing. | halucinatus, a, um eris |
III sing. | halucinatus, a, um erit |
I plur. | halucinati, ae, a erimus |
II plur. | halucinati, ae, a eritis |
III plur. | halucinati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | hālūcĭner |
II sing. | hālūcĭnēris, hālūcĭnēre |
III sing. | hālūcĭnētur |
I plur. | hālūcĭnēmur |
II plur. | hālūcĭnemĭni |
III plur. | hālūcĭnentur |
IMPARFAIT |
I sing. | hālūcĭnārer |
II sing. | hālūcĭnarēris, hālūcĭnarēre |
III sing. | hālūcĭnarētur |
I plur. | hālūcĭnāremur |
II plur. | hālūcĭnaremĭni |
III plur. | hālūcĭnarentur |
PARFAIT |
I sing. | halucinatus, a, um sim |
II sing. | halucinatus, a, um sis |
III sing. | halucinatus, a, um sit |
I plur. | halucinati, ae, a simus |
II plur. | halucinati, ae, a sitis |
III plur. | halucinati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | halucinatus, a, um essem |
II sing. | halucinatus, a, um esses |
III sing. | halucinatus, a, um esset |
I plur. | halucinati, ae, a essemus |
II plur. | halucinati, ae, a essetis |
III plur. | halucinati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | hālūcĭnāre |
II plur. | hālūcĭnamĭni |
FUTUR |
II sing. | hālūcĭnātor |
III sing. | hālūcĭnātor |
II plur. | |
III plur. | hālūcĭnantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
hālūcĭnāri |
PARFAIT |
Singolare: | halucinatus, a, um esse |
Plurale: | halucinati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | halucinatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | halucinatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
hālūcĭnans, antis |
FUTUR |
halucinatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | halucinatum |
Passivo: | |
GERUNDIF |
Génitif: | hālūcĭnandi |
Datif: | hālūcĭnando |
Accusatif: | hālūcĭnandum |
Ablatif: | hālūcĭnando |
|
GERUNDIVO |
| |