Déclinaison / Conjugueur latin
hĭĕmor - Diathèse passive
(hĭĕmo, hĭĕmas, hiemavi, hĭĕmāre, hiematum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | hĭĕmor |
II sing. | hĭĕmāris, hĭĕmāre |
III sing. | hĭĕmātur |
I plur. | hĭĕmāmur |
II plur. | hĭĕmamĭni |
III plur. | hĭĕmantur |
IMPARFAIT |
I sing. | hĭĕmābar |
II sing. | hĭĕmabāris, hĭĕmabāre |
III sing. | hĭĕmabātur |
I plur. | hĭĕmabāmur |
II plur. | hĭĕmabamĭni |
III plur. | hĭĕmabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | hĭĕmābor |
II sing. | hĭĕmabĕris, hĭĕmabĕre |
III sing. | hĭĕmabĭtur |
I plur. | hĭĕmabĭmur |
II plur. | hĭĕmabimĭni |
III plur. | hĭĕmabuntur |
PARFAIT |
I sing. | hiematus, a, um sum |
II sing. | hiematus, a, um es |
III sing. | hiematus, a, um est |
I plur. | hiemati, ae, a sumus |
II plur. | hiemati, ae, a estis |
III plur. | hiemati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | hiematus, a, um eram |
II sing. | hiematus, a, um eras |
III sing. | hiematus, a, um erat |
I plur. | hiemati, ae, a eramus |
II plur. | hiemati, ae, a eratis |
III plur. | hiemati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | hiematus, a, um ero |
II sing. | hiematus, a, um eris |
III sing. | hiematus, a, um erit |
I plur. | hiemati, ae, a erimus |
II plur. | hiemati, ae, a eritis |
III plur. | hiemati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | hĭĕmer |
II sing. | hĭĕmēris, hĭĕmēre |
III sing. | hĭĕmētur |
I plur. | hĭĕmēmur |
II plur. | hĭĕmemĭni |
III plur. | hĭĕmentur |
IMPARFAIT |
I sing. | hĭĕmārer |
II sing. | hĭĕmarēris, hĭĕmarēre |
III sing. | hĭĕmarētur |
I plur. | hĭĕmarēmur |
II plur. | hĭĕmaremĭni |
III plur. | hĭĕmarentur |
PARFAIT |
I sing. | hiematus, a, um sim |
II sing. | hiematus, a, um sis |
III sing. | hiematus, a, um sit |
I plur. | hiemati, ae, a simus |
II plur. | hiemati, ae, a sitis |
III plur. | hiemati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | hiematus, a, um essem |
II sing. | hiematus, a, um esses |
III sing. | hiematus, a, um esset |
I plur. | hiemati, ae, a essemus |
II plur. | hiemati, ae, a essetis |
III plur. | hiemati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | hĭĕmāre |
II plur. | hĭĕmamĭni |
FUTUR |
II sing. | hĭĕmātor |
III sing. | hĭĕmātor |
II plur. | |
III plur. | hĭĕmantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
hiematus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
hĭĕmāri |
PARFAIT |
Singolare: | hiematus, a, um esse |
Plurale: | hiemati, ae, a esse |
FUTUR |
hiematum esse |
GERUNDIVO |
hĭĕmandus, a, um |
SUPIN |
hiematu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HIEMOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|