Déclinaison / Conjugueur latin
hortor - Diathèse active
(hortor, hortāris, hortāri, hortatus, hortatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | hortor |
II sing. | hortāris, hortāre |
III sing. | hortātur |
I plur. | hortāmur |
II plur. | hortamĭni |
III plur. | hortantur |
IMPARFAIT |
I sing. | hortābar |
II sing. | hortabāris, hortabāre |
III sing. | hortabātur |
I plur. | hortabāmur |
II plur. | hortabamĭni |
III plur. | hortabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | hortābor |
II sing. | hortabĕris, hortabĕre |
III sing. | hortabĭtur |
I plur. | hortabĭmur |
II plur. | hortabimĭni |
III plur. | hortabuntur |
PARFAIT |
I sing. | hortatus, a, um sum |
II sing. | hortatus, a, um es |
III sing. | hortatus, a, um est |
I plur. | hortati, ae, a sumus |
II plur. | hortati, ae, a estis |
III plur. | hortati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | hortatus, a, um eram |
II sing. | hortatus, a, um eras |
III sing. | hortatus, a, um erat |
I plur. | hortati, ae, a eramus |
II plur. | hortati, ae, a eratis |
III plur. | hortati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | hortatus, a, um ero |
II sing. | hortatus, a, um eris |
III sing. | hortatus, a, um erit |
I plur. | hortati, ae, a erimus |
II plur. | hortati, ae, a eritis |
III plur. | hortati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | horter |
II sing. | hortēris, hortēre |
III sing. | hortētur |
I plur. | hortēmur |
II plur. | hortemĭni |
III plur. | hortentur |
IMPARFAIT |
I sing. | hortārer |
II sing. | hortarēris, hortarēre |
III sing. | hortarētur |
I plur. | hortarēmur |
II plur. | hortaremĭni |
III plur. | hortarentur |
PARFAIT |
I sing. | hortatus, a, um sim |
II sing. | hortatus, a, um sis |
III sing. | hortatus, a, um sit |
I plur. | hortati, ae, a simus |
II plur. | hortati, ae, a sitis |
III plur. | hortati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | hortatus, a, um essem |
II sing. | hortatus, a, um esses |
III sing. | hortatus, a, um esset |
I plur. | hortati, ae, a essemus |
II plur. | hortati, ae, a essetis |
III plur. | hortati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | hortāre |
II plur. | hortamĭni |
FUTUR |
II sing. | hortātor |
III sing. | hortātor |
II plur. | |
III plur. | hortantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
hortāri |
PARFAIT |
Singolare: | hortatus, a, um esse |
Plurale: | hortati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | hortatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | hortatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
hortans, antis |
FUTUR |
hortatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | hortatum |
Passivo: | hortatu |
GERUNDIF |
Génitif: | hortandi |
Datif: | hortando |
Accusatif: | hortandum |
Ablatif: | hortando |
|
GERUNDIVO |
hortandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:HORTOR200}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|