Déclinaison / Conjugueur latin
impartĭor - Diathèse passive
(impartĭo, impartis, impartii, impartīre, impartitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | impartĭor |
II sing. | impartīris, impartīre |
III sing. | impartītur |
I plur. | impartīmur |
II plur. | impartimĭni |
III plur. | impartiuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | impartiēbar |
II sing. | impartiebāris, impartiebāre |
III sing. | impartiebātur |
I plur. | impartiebāmur |
II plur. | impartiebamĭni |
III plur. | impartiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | impartĭar |
II sing. | impartiēris, impartiēre |
III sing. | impartiētur |
I plur. | impartiēmur |
II plur. | impartiemĭni |
III plur. | impartientur |
PARFAIT |
I sing. | impartitus, a, um sum |
II sing. | impartitus, a, um es |
III sing. | impartitus, a, um est |
I plur. | impartiti, ae, a sumus |
II plur. | impartiti, ae, a estis |
III plur. | impartiti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impartitus, a, um eram |
II sing. | impartitus, a, um eras |
III sing. | impartitus, a, um erat |
I plur. | impartiti, ae, a eramus |
II plur. | impartiti, ae, a eratis |
III plur. | impartiti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | impartitus, a, um ero |
II sing. | impartitus, a, um eris |
III sing. | impartitus, a, um erit |
I plur. | impartiti, ae, a erimus |
II plur. | impartiti, ae, a eritis |
III plur. | impartiti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | impartĭar |
II sing. | impartiāris, impartiāre |
III sing. | impartiātur |
I plur. | impartiāmur |
II plur. | impartiamĭni |
III plur. | impartiantur |
IMPARFAIT |
I sing. | impartīrer |
II sing. | impartirēris, impartiirēre |
III sing. | impartirētur |
I plur. | impartirēmur |
II plur. | impartirēmini |
III plur. | impartirentur |
PARFAIT |
I sing. | impartitus, a, um sim |
II sing. | impartitus, a, um sis |
III sing. | impartitus, a, um sit |
I plur. | impartiti, ae, a simus |
II plur. | impartiti, ae, a sitis |
III plur. | impartiti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impartitus, a, um essem |
II sing. | impartitus, a, um esses |
III sing. | impartitus, a, um esset |
I plur. | impartiti, ae, a essemus |
II plur. | impartiti, ae, a essetis |
III plur. | impartiti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | impartīre |
II plur. | impartimĭni |
FUTUR |
II sing. | impartītor |
III sing. | impartītor |
II plur. | |
III plur. | impartiuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
impartitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
impartīri |
PARFAIT |
Singolare: | impartitus, a, um esse |
Plurale: | impartiti, ae, a esse |
FUTUR |
impartitum esse |
GERUNDIVO |
impartiendus, a, um |
SUPIN |
impartitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPARTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|