Déclinaison / Conjugueur latin
impĕdĭor - Diathèse passive
(impĕdĭo, impĕdis, impedii, impĕdīre, impeditum)
verbe transitif e intransitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | impĕdĭor |
II sing. | impĕdīris, impĕdīre |
III sing. | impĕdītur |
I plur. | impĕdīmur |
II plur. | impĕdimĭni |
III plur. | impĕdiuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | impĕdiēbar |
II sing. | impĕdiebāris, impĕdiebāre |
III sing. | impĕdiebātur |
I plur. | impĕdiebāmur |
II plur. | impĕdiebamĭni |
III plur. | impĕdiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | impĕdĭar |
II sing. | impĕdiēris, impĕdiēre |
III sing. | impĕdiētur |
I plur. | impĕdiēmur |
II plur. | impĕdiemĭni |
III plur. | impĕdientur |
PARFAIT |
I sing. | impeditus, a, um sum |
II sing. | impeditus, a, um es |
III sing. | impeditus, a, um est |
I plur. | impediti, ae, a sumus |
II plur. | impediti, ae, a estis |
III plur. | impediti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impeditus, a, um eram |
II sing. | impeditus, a, um eras |
III sing. | impeditus, a, um erat |
I plur. | impediti, ae, a eramus |
II plur. | impediti, ae, a eratis |
III plur. | impediti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | impeditus, a, um ero |
II sing. | impeditus, a, um eris |
III sing. | impeditus, a, um erit |
I plur. | impediti, ae, a erimus |
II plur. | impediti, ae, a eritis |
III plur. | impediti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | impĕdĭar |
II sing. | impĕdiāris, impĕdiāre |
III sing. | impĕdiātur |
I plur. | impĕdiāmur |
II plur. | impĕdiamĭni |
III plur. | impĕdiantur |
IMPARFAIT |
I sing. | impĕdīrer |
II sing. | impĕdirēris, impediirēre |
III sing. | impĕdirētur |
I plur. | impĕdirēmur |
II plur. | impĕdirēmini |
III plur. | impĕdirentur |
PARFAIT |
I sing. | impeditus, a, um sim |
II sing. | impeditus, a, um sis |
III sing. | impeditus, a, um sit |
I plur. | impediti, ae, a simus |
II plur. | impediti, ae, a sitis |
III plur. | impediti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impeditus, a, um essem |
II sing. | impeditus, a, um esses |
III sing. | impeditus, a, um esset |
I plur. | impediti, ae, a essemus |
II plur. | impediti, ae, a essetis |
III plur. | impediti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | impĕdīre |
II plur. | impĕdimĭni |
FUTUR |
II sing. | impĕdītor |
III sing. | impĕdītor |
II plur. | |
III plur. | impĕdiuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
impeditus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
impĕdīri |
PARFAIT |
Singolare: | impeditus, a, um esse |
Plurale: | impediti, ae, a esse |
FUTUR |
impeditum esse |
GERUNDIVO |
impĕdiendus, a, um |
SUPIN |
impeditu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPEDIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|