Déclinaison / Conjugueur latin
impertĭor - Diathèse passive
(impertĭo, impertis, impertii, impertīre, impertitum)
verbe transitif IV conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | impertĭor |
II sing. | impertīris, impertīre |
III sing. | impertītur |
I plur. | impertīmur |
II plur. | impertimĭni |
III plur. | impertiuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | impertiēbar |
II sing. | impertiebāris, impertiebāre |
III sing. | impertiebātur |
I plur. | impertiebāmur |
II plur. | impertiebamĭni |
III plur. | impertiebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | impertĭar |
II sing. | impertiēris, impertiēre |
III sing. | impertiētur |
I plur. | impertiēmur |
II plur. | impertiemĭni |
III plur. | impertientur |
PARFAIT |
I sing. | impertitus, a, um sum |
II sing. | impertitus, a, um es |
III sing. | impertitus, a, um est |
I plur. | impertiti, ae, a sumus |
II plur. | impertiti, ae, a estis |
III plur. | impertiti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impertitus, a, um eram |
II sing. | impertitus, a, um eras |
III sing. | impertitus, a, um erat |
I plur. | impertiti, ae, a eramus |
II plur. | impertiti, ae, a eratis |
III plur. | impertiti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | impertitus, a, um ero |
II sing. | impertitus, a, um eris |
III sing. | impertitus, a, um erit |
I plur. | impertiti, ae, a erimus |
II plur. | impertiti, ae, a eritis |
III plur. | impertiti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | impertĭar |
II sing. | impertiāris, impertiāre |
III sing. | impertiātur |
I plur. | impertiāmur |
II plur. | impertiamĭni |
III plur. | impertiantur |
IMPARFAIT |
I sing. | impertīrer |
II sing. | impertirēris, impertiirēre |
III sing. | impertirētur |
I plur. | impertirēmur |
II plur. | impertirēmini |
III plur. | impertirentur |
PARFAIT |
I sing. | impertitus, a, um sim |
II sing. | impertitus, a, um sis |
III sing. | impertitus, a, um sit |
I plur. | impertiti, ae, a simus |
II plur. | impertiti, ae, a sitis |
III plur. | impertiti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impertitus, a, um essem |
II sing. | impertitus, a, um esses |
III sing. | impertitus, a, um esset |
I plur. | impertiti, ae, a essemus |
II plur. | impertiti, ae, a essetis |
III plur. | impertiti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | impertīre |
II plur. | impertimĭni |
FUTUR |
II sing. | impertītor |
III sing. | impertītor |
II plur. | |
III plur. | impertiuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
impertitus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
impertīri |
PARFAIT |
Singolare: | impertitus, a, um esse |
Plurale: | impertiti, ae, a esse |
FUTUR |
impertitum esse |
GERUNDIVO |
impertiendus, a, um |
SUPIN |
impertitu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPERTIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|