Déclinaison / Conjugueur latin
impĕtror - Diathèse passive
(impĕtro, impĕtras, impetravi, impĕtrāre, impetratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | impĕtror |
II sing. | impĕtrāris, impĕtrāre |
III sing. | impĕtrātur |
I plur. | impĕtrāmur |
II plur. | impĕtramĭni |
III plur. | impĕtrantur |
IMPARFAIT |
I sing. | impĕtrābar |
II sing. | impĕtrabāris, impĕtrabāre |
III sing. | impĕtrabātur |
I plur. | impĕtrabāmur |
II plur. | impĕtrabamĭni |
III plur. | impĕtrabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | impĕtrābor |
II sing. | impĕtrabĕris, impĕtrabĕre |
III sing. | impĕtrabĭtur |
I plur. | impĕtrabĭmur |
II plur. | impĕtrabimĭni |
III plur. | impĕtrabuntur |
PARFAIT |
I sing. | impetratus, a, um sum |
II sing. | impetratus, a, um es |
III sing. | impetratus, a, um est |
I plur. | impetrati, ae, a sumus |
II plur. | impetrati, ae, a estis |
III plur. | impetrati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impetratus, a, um eram |
II sing. | impetratus, a, um eras |
III sing. | impetratus, a, um erat |
I plur. | impetrati, ae, a eramus |
II plur. | impetrati, ae, a eratis |
III plur. | impetrati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | impetratus, a, um ero |
II sing. | impetratus, a, um eris |
III sing. | impetratus, a, um erit |
I plur. | impetrati, ae, a erimus |
II plur. | impetrati, ae, a eritis |
III plur. | impetrati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | impĕtrer |
II sing. | impĕtrēris, impĕtrēre |
III sing. | impĕtrētur |
I plur. | impĕtrēmur |
II plur. | impĕtremĭni |
III plur. | impĕtrentur |
IMPARFAIT |
I sing. | impĕtrārer |
II sing. | impĕtrarēris, impĕtrarēre |
III sing. | impĕtrarētur |
I plur. | impĕtrarēmur |
II plur. | impĕtraremĭni |
III plur. | impĕtrarentur |
PARFAIT |
I sing. | impetratus, a, um sim |
II sing. | impetratus, a, um sis |
III sing. | impetratus, a, um sit |
I plur. | impetrati, ae, a simus |
II plur. | impetrati, ae, a sitis |
III plur. | impetrati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | impetratus, a, um essem |
II sing. | impetratus, a, um esses |
III sing. | impetratus, a, um esset |
I plur. | impetrati, ae, a essemus |
II plur. | impetrati, ae, a essetis |
III plur. | impetrati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | impĕtrāre |
II plur. | impĕtramĭni |
FUTUR |
II sing. | impĕtrātor |
III sing. | impĕtrātor |
II plur. | |
III plur. | impĕtrantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
impetratus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
impĕtrāri |
PARFAIT |
Singolare: | impetratus, a, um esse |
Plurale: | impetrati, ae, a esse |
FUTUR |
impetratum esse |
GERUNDIVO |
impĕtrandus, a, um | |