Déclinaison / Conjugueur latin
implōror - Diathèse passive
(implōro, implōras, imploravi, implōrāre, imploratum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | implōror |
| II sing. | implōrāris, implōrāre |
| III sing. | implōrātur |
| I plur. | implōrāmur |
| II plur. | implōramĭni |
| III plur. | implōrantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | implōrābar |
| II sing. | implōrabāris, implōrabāre |
| III sing. | implōrabātur |
| I plur. | implōrabāmur |
| II plur. | implōrabamĭni |
| III plur. | implōrabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | implōrābor |
| II sing. | implōrabĕris, implōrabĕre |
| III sing. | implōrabĭtur |
| I plur. | implōrabĭmur |
| II plur. | implōrabimĭni |
| III plur. | implōrabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | imploratus, –a, –um sum |
| II sing. | imploratus, –a, –um es |
| III sing. | imploratus, –a, –um est |
| I plur. | implorati, –ae, –a sumus |
| II plur. | implorati, –ae, –a estis |
| III plur. | implorati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imploratus, –a, –um eram |
| II sing. | imploratus, –a, –um eras |
| III sing. | imploratus, –a, –um erat |
| I plur. | implorati, –ae, –a eramus |
| II plur. | implorati, –ae, –a eratis |
| III plur. | implorati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | imploratus, –a, –um ero |
| II sing. | imploratus, –a, –um eris |
| III sing. | imploratus, –a, –um erit |
| I plur. | implorati, –ae, –a erimus |
| II plur. | implorati, –ae, –a eritis |
| III plur. | implorati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | implōrer |
| II sing. | implōrēris, implōrēre |
| III sing. | implōrētur |
| I plur. | implōrēmur |
| II plur. | implōremĭni |
| III plur. | implōrentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | implōrārer |
| II sing. | implōrarēris, implōrarēre |
| III sing. | implōrarētur |
| I plur. | implōrarēmur |
| II plur. | implōraremĭni |
| III plur. | implōrarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | imploratus, –a, –um sim |
| II sing. | imploratus, –a, –um sis |
| III sing. | imploratus, –a, –um sit |
| I plur. | implorati, –ae, –a simus |
| II plur. | implorati, –ae, –a sitis |
| III plur. | implorati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | imploratus, –a, –um essem |
| II sing. | imploratus, –a, –um esses |
| III sing. | imploratus, –a, –um esset |
| I plur. | implorati, –ae, –a essemus |
| II plur. | implorati, –ae, –a essetis |
| III plur. | implorati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | implōrāre |
| II plur. | implōramĭni |
| FUTUR |
| II sing. | implōrātor |
| III sing. | implōrātor |
| II plur. | – |
| III plur. | implōrantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| imploratus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| implōrāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | imploratus, –a, –um esse |
| Plurale: | implorati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| imploratum esse |
| GERUNDIVO |
| implōrandus, –a, –um |
| SUPIN |
| imploratu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPLOROR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
