Déclinaison / Conjugueur latin
imprĕcor - Diathèse active
(imprĕcor, imprĕcāris, imprĕcāri, imprecatus, imprecatum)
verbe transitif déponent I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
FORME DÉPONENTE: |
INDICATIF |
PRÉSENT |
I sing. | imprĕcor |
II sing. | imprĕcāris, imprĕcāre |
III sing. | imprĕcātur |
I plur. | imprĕcāmur |
II plur. | imprĕcamĭni |
III plur. | imprĕcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | imprĕcābar |
II sing. | imprĕcabāris, imprĕcabāre |
III sing. | imprĕcabātur |
I plur. | imprĕcabāmur |
II plur. | imprĕcabamĭni |
III plur. | imprĕcabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | imprĕcābor |
II sing. | imprĕcabĕris, imprĕcabĕre |
III sing. | imprĕcabĭtur |
I plur. | imprĕcabĭmur |
II plur. | imprĕcabimĭni |
III plur. | imprĕcabuntur |
PARFAIT |
I sing. | imprecatus, a, um sum |
II sing. | imprecatus, a, um es |
III sing. | imprecatus, a, um est |
I plur. | imprecati, ae, a sumus |
II plur. | imprecati, ae, a estis |
III plur. | imprecati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | imprecatus, a, um eram |
II sing. | imprecatus, a, um eras |
III sing. | imprecatus, a, um erat |
I plur. | imprecati, ae, a eramus |
II plur. | imprecati, ae, a eratis |
III plur. | imprecati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | imprecatus, a, um ero |
II sing. | imprecatus, a, um eris |
III sing. | imprecatus, a, um erit |
I plur. | imprecati, ae, a erimus |
II plur. | imprecati, ae, a eritis |
III plur. | imprecati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | imprĕcer |
II sing. | imprĕcēris, imprĕcēre |
III sing. | imprĕcētur |
I plur. | imprĕcēmur |
II plur. | imprĕcemĭni |
III plur. | imprĕcentur |
IMPARFAIT |
I sing. | imprĕcārer |
II sing. | imprĕcarēris, imprĕcarēre |
III sing. | imprĕcarētur |
I plur. | imprĕcarēmur |
II plur. | imprĕcaremĭni |
III plur. | imprĕcarentur |
PARFAIT |
I sing. | imprecatus, a, um sim |
II sing. | imprecatus, a, um sis |
III sing. | imprecatus, a, um sit |
I plur. | imprecati, ae, a simus |
II plur. | imprecati, ae, a sitis |
III plur. | imprecati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | imprecatus, a, um essem |
II sing. | imprecatus, a, um esses |
III sing. | imprecatus, a, um esset |
I plur. | imprecati, ae, a essemus |
II plur. | imprecati, ae, a essetis |
III plur. | imprecati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | imprĕcāre |
II plur. | imprĕcamĭni |
FUTUR |
II sing. | imprĕcātor |
III sing. | imprĕcātor |
II plur. | |
III plur. | imprĕcantor |
INFINITO |
PRÉSENT |
imprĕcāri |
PARFAIT |
Singolare: | imprecatus, a, um esse |
Plurale: | imprecati, ae, a esse |
FUTUR |
Singolare: | imprecatūrūm, am, ūm esse |
Plurale: | imprecatūros, as, a esse |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
imprĕcans, antis |
FUTUR |
imprecatūrūs, a, ūm |
SUPIN |
Attivo: | imprecatum |
Passivo: | imprecatu |
GERUNDIF |
Génitif: | imprĕcandi |
Datif: | imprĕcando |
Accusatif: | imprĕcandum |
Ablatif: | imprĕcando |
|
GERUNDIVO |
imprĕcandus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:IMPRECOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|