Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | inauritus |
Gen. | inauriti |
Dat. | inaurito |
Acc. | inauritum |
Abl. | inaurito |
Voc. | inaurite |
PLURIEL |
Nom. | inauriti |
Gen. | inauritōrum |
Dat. | inauritis |
Acc. | inauritos |
Abl. | inauritis |
Voc. | inauriti |
SINGULIER |
Nom. | inaurită |
Gen. | inauritae |
Dat. | inauritae |
Acc. | inauritam |
Abl. | inauritā |
Voc. | inaurită |
PLURIEL |
Nom. | inauritae |
Gen. | inauritārum |
Dat. | inauritis |
Acc. | inauritas |
Abl. | inauritis |
Voc. | inauritae |
SINGULIER |
Nom. | inauritum |
Gen. | inauriti |
Dat. | inaurito |
Acc. | inauritum |
Abl. | inaurito |
Voc. | inauritum |
PLURIEL |
Nom. | inaurita |
Gen. | inauritōrum |
Dat. | inauritis |
Acc. | inaurita |
Abl. | inauritis | |