Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | incogitabilis |
Gen. | incogitabilis |
Dat. | incogitabili |
Acc. | incogitabilem |
Abl. | incogitabili |
Voc. | incogitabilis |
PLURIEL |
Nom. | incogitabiles |
Gen. | incogitabilĭum |
Dat. | incogitabilĭbus |
Acc. | incogitabiles |
Abl. | incogitabilĭbus |
Voc. | incogitabiles |
SINGULIER |
Nom. | incogitabilis |
Gen. | incogitabilis |
Dat. | incogitabili |
Acc. | incogitabilem |
Abl. | incogitabili |
Voc. | incogitabilis |
PLURIEL |
Nom. | incogitabiles |
Gen. | incogitabilĭum |
Dat. | incogitabilĭbus |
Acc. | incogitabiles |
Abl. | incogitabilĭbus |
Voc. | incogitabiles |
SINGULIER |
Nom. | incogitabile |
Gen. | incogitabilis |
Dat. | incogitabili |
Acc. | incogitabile |
Abl. | incogitabili |
Voc. | incogitabile |
PLURIEL |
Nom. | incogitabilĭa |
Gen. | incogitabilĭum |
Dat. | incogitabilĭbus |
Acc. | incogitabilĭa |
Abl. | incogitabilĭbus | |