Déclinaison / Conjugueur latin
incrĕpĭtor - Diathèse passive
(incrĕpĭto, incrĕpĭtas, increpitavi, incrĕpĭtāre, increpitatum)
verbe transitif e intransitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | incrĕpĭtor |
II sing. | incrĕpĭtāris, incrĕpĭtāre |
III sing. | incrĕpĭtātur |
I plur. | incrĕpĭtāmur |
II plur. | incrĕpĭtamĭni |
III plur. | incrĕpĭtantur |
IMPARFAIT |
I sing. | incrĕpĭtābar |
II sing. | incrĕpĭtabāris, incrĕpĭtabāre |
III sing. | incrĕpĭtabātur |
I plur. | incrĕpĭtabāmur |
II plur. | incrĕpĭtabamĭni |
III plur. | incrĕpĭtabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | incrĕpĭtābor |
II sing. | incrĕpĭtabĕris, incrĕpĭtabĕre |
III sing. | incrĕpĭtabĭtur |
I plur. | incrĕpĭtabĭmur |
II plur. | incrĕpĭtabimĭni |
III plur. | incrĕpĭtabuntur |
PARFAIT |
I sing. | increpitatus, a, um sum |
II sing. | increpitatus, a, um es |
III sing. | increpitatus, a, um est |
I plur. | increpitati, ae, a sumus |
II plur. | increpitati, ae, a estis |
III plur. | increpitati, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | increpitatus, a, um eram |
II sing. | increpitatus, a, um eras |
III sing. | increpitatus, a, um erat |
I plur. | increpitati, ae, a eramus |
II plur. | increpitati, ae, a eratis |
III plur. | increpitati, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | increpitatus, a, um ero |
II sing. | increpitatus, a, um eris |
III sing. | increpitatus, a, um erit |
I plur. | increpitati, ae, a erimus |
II plur. | increpitati, ae, a eritis |
III plur. | increpitati, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | incrĕpĭter |
II sing. | incrĕpĭtēris, incrĕpĭtēre |
III sing. | incrĕpĭtētur |
I plur. | incrĕpĭtēmur |
II plur. | incrĕpĭtemĭni |
III plur. | incrĕpĭtentur |
IMPARFAIT |
I sing. | incrĕpĭtārer |
II sing. | incrĕpĭtarēris, incrĕpĭtarēre |
III sing. | incrĕpĭtarētur |
I plur. | incrĕpĭtarēmur |
II plur. | incrĕpĭtaremĭni |
III plur. | incrĕpĭtarentur |
PARFAIT |
I sing. | increpitatus, a, um sim |
II sing. | increpitatus, a, um sis |
III sing. | increpitatus, a, um sit |
I plur. | increpitati, ae, a simus |
II plur. | increpitati, ae, a sitis |
III plur. | increpitati, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | increpitatus, a, um essem |
II sing. | increpitatus, a, um esses |
III sing. | increpitatus, a, um esset |
I plur. | increpitati, ae, a essemus |
II plur. | increpitati, ae, a essetis |
III plur. | increpitati, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | incrĕpĭtāre |
II plur. | incrĕpĭtamĭni |
FUTUR |
II sing. | incrĕpĭtātor |
III sing. | incrĕpĭtātor |
II plur. | |
III plur. | incrĕpĭtantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
increpitatus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
incrĕpĭtāri |
PARFAIT |
Singolare: | increpitatus, a, um esse |
Plurale: | increpitati, ae, a esse |
FUTUR |
increpitatum esse |
GERUNDIVO |
incrĕpĭtandus, a, um |
SUPIN |
increpitatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INCREPITOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|