Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | indūcor |
II sing. | indūcĕris, indūcĕre |
III sing. | indūcĭtur |
I plur. | indūcĭmur |
II plur. | indūcimĭni |
III plur. | indūcuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | indūcēbar |
II sing. | indūcebāris, indūcebāre |
III sing. | indūcebātur |
I plur. | indūcebāmur |
II plur. | indūcebamĭni |
III plur. | indūcebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | indūcar |
II sing. | indūcēris, indūcēre |
III sing. | indūcētur |
I plur. | indūcēmur |
II plur. | indūcemĭni |
III plur. | indūcentur |
PARFAIT |
I sing. | inductus, a, um sum |
II sing. | inductus, a, um es |
III sing. | inductus, a, um est |
I plur. | inducti, ae, a sumus |
II plur. | inducti, ae, a estis |
III plur. | inducti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | inductus, a, um eram |
II sing. | inductus, a, um eras |
III sing. | inductus, a, um erat |
I plur. | inducti, ae, a eramus |
II plur. | inducti, ae, a eratis |
III plur. | inducti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | inductus, a, um ero |
II sing. | inductus, a, um eris |
III sing. | inductus, a, um erit |
I plur. | inducti, ae, a erimus |
II plur. | inducti, ae, a eritis |
III plur. | inducti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | indūcar |
II sing. | indūcāris, indūcāre |
III sing. | indūcātur |
I plur. | indūcāmur |
II plur. | indūcamĭni |
III plur. | indūcantur |
IMPARFAIT |
I sing. | indūcĕrer |
II sing. | indūcerēris, indūcerēre |
III sing. | indūcerētur |
I plur. | indūcerēmur |
II plur. | indūceremĭni |
III plur. | indūcerentur |
PARFAIT |
I sing. | inductus, a, um sim |
II sing. | inductus, a, um sis |
III sing. | inductus, a, um sit |
I plur. | inducti, ae, a simus |
II plur. | inducti, ae, a sitis |
III plur. | inducti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | inductus, a, um essem |
II sing. | inductus, a, um esses |
III sing. | inductus, a, um esset |
I plur. | inducti, ae, a essemus |
II plur. | inducti, ae, a essetis |
III plur. | inducti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | indūcĕre |
II plur. | indūcimĭni |
FUTUR |
II sing. | indūcĭtor |
III sing. | indūcĭtor |
II plur. | |
III plur. | indūcuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
inductus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
indūci |
PARFAIT |
Singolare: | inductus, a, um esse |
Plurale: | inducti, ae, a esse |
FUTUR |
inductum esse |
GERUNDIVO |
indūcendus, a, um |
SUPIN |
inductu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INDUCOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|