Déclinaison / Conjugueur latin
SINGULIER |
Nom. | ĭnēlĕgans |
Gen. | inelegantis |
Dat. | ineleganti |
Acc. | inelegantem |
Abl. | ineleganti |
Voc. | ĭnēlĕgans |
PLURIEL |
Nom. | inelegantes |
Gen. | inelegantĭum |
Dat. | inelegantĭbus |
Acc. | inelegantes |
Abl. | inelegantĭbus |
Voc. | inelegantes |
SINGULIER |
Nom. | ĭnēlĕgans |
Gen. | inelegantis |
Dat. | ineleganti |
Acc. | inelegantem |
Abl. | ineleganti |
Voc. | ĭnēlĕgans |
PLURIEL |
Nom. | inelegantes |
Gen. | inelegantĭum |
Dat. | inelegantĭbus |
Acc. | inelegantes |
Abl. | inelegantĭbus |
Voc. | inelegantes |
SINGULIER |
Nom. | ĭnēlĕgans |
Gen. | inelegantis |
Dat. | ineleganti |
Acc. | ĭnēlĕgans |
Abl. | ineleganti |
Voc. | ĭnēlĕgans |
PLURIEL |
Nom. | inelegantĭa |
Gen. | inelegantĭum |
Dat. | inelegantĭbus |
Acc. | inelegantĭa |
Abl. | inelegantĭbus | |