Déclinaison / Conjugueur latin
PRÉSENT |
I sing. | infercĭor |
II sing. | infercīris, infercīre |
III sing. | infercītur |
I plur. | infercīmur |
II plur. | infercimĭni |
III plur. | inferciuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | inferciēbar |
II sing. | inferciebāris, inferciebāre |
III sing. | inferciebātur |
I plur. | inferciebāmur |
II plur. | inferciebamĭni |
III plur. | inferciebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | infercĭar |
II sing. | inferciēris, inferciēre |
III sing. | inferciētur |
I plur. | inferciēmur |
II plur. | inferciemĭni |
III plur. | infercientur |
PARFAIT |
I sing. | infertus o infersus, a, um sum |
II sing. | infertus o infersus, a, um es |
III sing. | infertus o infersus, a, um est |
I plur. | inferti o infersi, ae, a sumus |
II plur. | inferti o infersi, ae, a estis |
III plur. | inferti o infersi, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infertus o infersus, a, um eram |
II sing. | infertus o infersus, a, um eras |
III sing. | infertus o infersus, a, um erat |
I plur. | inferti o infersi, ae, a eramus |
II plur. | inferti o infersi, ae, a eratis |
III plur. | inferti o infersi, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | infertus o infersus, a, um ero |
II sing. | infertus o infersus, a, um eris |
III sing. | infertus o infersus, a, um erit |
I plur. | inferti o infersi, ae, a erimus |
II plur. | inferti o infersi, ae, a eritis |
III plur. | inferti o infersi, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | infercĭar |
II sing. | inferciāris, inferciāre |
III sing. | inferciātur |
I plur. | inferciāmur |
II plur. | inferciamĭni |
III plur. | inferciantur |
IMPARFAIT |
I sing. | infercīrer |
II sing. | infercirēris, infersirēre |
III sing. | infercirētur |
I plur. | infercirēmur |
II plur. | infercirēmini |
III plur. | infercirentur |
PARFAIT |
I sing. | infertus o infersus, a, um sim |
II sing. | infertus o infersus, a, um sis |
III sing. | infertus o infersus, a, um sit |
I plur. | inferti o infersi, ae, a simus |
II plur. | inferti o infersi, ae, a sitis |
III plur. | inferti o infersi, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infertus o infersus, a, um essem |
II sing. | infertus o infersus, a, um esses |
III sing. | infertus o infersus, a, um esset |
I plur. | inferti o infersi, ae, a essemus |
II plur. | inferti o infersi, ae, a essetis |
III plur. | inferti o infersi, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | infercīre |
II plur. | infercimĭni |
FUTUR |
II sing. | infercītor |
III sing. | infercītor |
II plur. | |
III plur. | inferciuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
infertus o infersus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
infercīri |
PARFAIT |
Singolare: | infertus o infersus, a, um esse |
Plurale: | inferti o infersi, ae, a esse |
FUTUR |
infertum esse o infersum esse |
GERUNDIVO |
inferciendus, a, um |
SUPIN |
infertu o infersu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERCIOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|