Déclinaison / Conjugueur latin
infervēfĭo - Diathèse passive
(infervēfăcĭo, infervēfăcis, infervefeci, infervēfăcĕre, infervefactum)
verbe transitif III conjugaison in -io
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | infervēfĭo |
II sing. | infervēfis |
III sing. | infervēfit |
I plur. | infervēfīmus |
II plur. | infervēfītis |
III plur. | infervēfiunt |
IMPARFAIT |
I sing. | infervēfiēbam |
II sing. | infervēfiēbas |
III sing. | infervēfiēbat |
I plur. | infervēfiebāmus |
II plur. | infervēfiebātis |
III plur. | infervēfiēbant |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | infervēfĭam |
II sing. | infervēfĭes |
III sing. | infervēfĭet |
I plur. | infervēfiēmus |
II plur. | infervēfiētis |
III plur. | infervēfĭent |
PARFAIT |
I sing. | infervefactus, a, um sum |
II sing. | infervefactus, a, um es |
III sing. | infervefactus, a, um est |
I plur. | infervefacti, ae, a sumus |
II plur. | infervefacti, ae, a estis |
III plur. | infervefacti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infervefactus, a, um eram |
II sing. | infervefactus, a, um eras |
III sing. | infervefactus, a, um erat |
I plur. | infervefacti, ae, a eramus |
II plur. | infervefacti, ae, a eratis |
III plur. | infervefacti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | infervefactus, a, um ero |
II sing. | infervefactus, a, um eris |
III sing. | infervefactus, a, um erit |
I plur. | infervefacti, ae, a erimus |
II plur. | infervefacti, ae, a eritis |
III plur. | infervefacti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | infervēfĭam |
II sing. | infervēfĭas |
III sing. | infervēfĭat |
I plur. | infervēfiāmus |
II plur. | infervēfiātis |
III plur. | infervēfĭant |
IMPARFAIT |
I sing. | infervēfiĕrem |
II sing. | infervēfiĕres |
III sing. | infervēfiĕret |
I plur. | infervēferēmus |
II plur. | infervēferētis |
III plur. | infervēfĕrent |
PARFAIT |
I sing. | infervefactus, a, um sim |
II sing. | infervefactus, a, um sis |
III sing. | infervefactus, a, um sit |
I plur. | infervefacti, ae, a simus |
II plur. | infervefacti, ae, a sitis |
III plur. | infervefacti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infervefactus, a, um essem |
II sing. | infervefactus, a, um esses |
III sing. | infervefactus, a, um esset |
I plur. | infervefacti, ae, a essemus |
II plur. | infervefacti, ae, a essetis |
III plur. | infervefacti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | infervēfi |
II plur. | infervēfĭte |
FUTUR |
II sing. | infervēfĭto |
III sing. | infervēfĭto |
II plur. | infervēfitōte |
III plur. | |
PARTICIPE |
PRÉSENT |
|
FUTUR |
infervēfuturus, a, um |
SUPIN |
Attivo: | infervefactum |
Passivo: | infervefactu |
INFINITO |
PRÉSENT |
infervēfieri |
PARFAIT |
Singolare: | infervefactus, a, um esse |
Plurale: | infervefacti, ae, a esse |
FUTUR |
Attivo: | infervēfurum, am, um esse, infervēfuros, as, a esse |
Passivo: | infervefactum, am, um iri, infervefactos, as, a iri |
|
GERUNDIF |
Génitif: | |
Datif: | |
Accusatif: | |
Ablatif: | |
GERUNDIVO |
infervēfăciendus, a, um |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFERVEFIO100}}
---CACHE---
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
|