Déclinaison / Conjugueur latin
infībŭlor - Diathèse passive
(infībŭlo, infībŭlas, infibulavi, infībŭlāre, infibulatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | infībŭlor |
II sing. | infībŭlāris, infībŭlāre |
III sing. | infībŭlātur |
I plur. | infībŭlāmur |
II plur. | infībŭlamĭni |
III plur. | infībŭlantur |
IMPARFAIT |
I sing. | infībŭlābar |
II sing. | infībŭlabāris, infībŭlabāre |
III sing. | infībŭlabātur |
I plur. | infībŭlabāmur |
II plur. | infībŭlabamĭni |
III plur. | infībŭlabantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | infībŭlābor |
II sing. | infībŭlabĕris, infībŭlabĕre |
III sing. | infībŭlabĭtur |
I plur. | infībŭlabĭmur |
II plur. | infībŭlabimĭni |
III plur. | infībŭlabuntur |
PARFAIT |
I sing. | infibulatus, –a, –um sum |
II sing. | infibulatus, –a, –um es |
III sing. | infibulatus, –a, –um est |
I plur. | infibulati, –ae, –a sumus |
II plur. | infibulati, –ae, –a estis |
III plur. | infibulati, –ae, –a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infibulatus, –a, –um eram |
II sing. | infibulatus, –a, –um eras |
III sing. | infibulatus, –a, –um erat |
I plur. | infibulati, –ae, –a eramus |
II plur. | infibulati, –ae, –a eratis |
III plur. | infibulati, –ae, –a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | infibulatus, –a, –um ero |
II sing. | infibulatus, –a, –um eris |
III sing. | infibulatus, –a, –um erit |
I plur. | infibulati, –ae, –a erimus |
II plur. | infibulati, –ae, –a eritis |
III plur. | infibulati, –ae, –a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | infībŭler |
II sing. | infībŭlēris, infībŭlēre |
III sing. | infībŭlētur |
I plur. | infībŭlēmur |
II plur. | infībŭlemĭni |
III plur. | infībŭlentur |
IMPARFAIT |
I sing. | infībŭlārer |
II sing. | infībŭlarēris, infībŭlarēre |
III sing. | infībŭlarētur |
I plur. | infībŭlarēmur |
II plur. | infībŭlaremĭni |
III plur. | infībŭlarentur |
PARFAIT |
I sing. | infibulatus, –a, –um sim |
II sing. | infibulatus, –a, –um sis |
III sing. | infibulatus, –a, –um sit |
I plur. | infibulati, –ae, –a simus |
II plur. | infibulati, –ae, –a sitis |
III plur. | infibulati, –ae, –a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infibulatus, –a, –um essem |
II sing. | infibulatus, –a, –um esses |
III sing. | infibulatus, –a, –um esset |
I plur. | infibulati, –ae, –a essemus |
II plur. | infibulati, –ae, –a essetis |
III plur. | infibulati, –ae, –a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | infībŭlāre |
II plur. | infībŭlamĭni |
FUTUR |
II sing. | infībŭlātor |
III sing. | infībŭlātor |
II plur. | – |
III plur. | infībŭlantor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
infibulatus, –a, –um |
INFINITO |
PRÉSENT |
infībŭlāri |
PARFAIT |
Singolare: | infibulatus, –a, –um esse |
Plurale: | infibulati, –ae, –a esse |
FUTUR |
infibulatum esse |
GERUNDIVO |
infībŭlandus, –a, –um |
SUPIN |
infibulatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFIBULOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|