Déclinaison / Conjugueur latin
infringor - Diathèse passive
(infringo, infringis, infregi, infringĕre, infractum)
verbe transitif III conjugaison
Voir la traduction de ce mot
PRÉSENT |
I sing. | infringor |
II sing. | infringĕris, infringĕre |
III sing. | infringĭtur |
I plur. | infringĭmur |
II plur. | infringimĭni |
III plur. | infringuntur |
IMPARFAIT |
I sing. | infringēbar |
II sing. | infringebāris, infringebāre |
III sing. | infringebātur |
I plur. | infringebāmur |
II plur. | infringebamĭni |
III plur. | infringebantur |
FUTUR SIMPLE |
I sing. | infringar |
II sing. | infringēris, infringēre |
III sing. | infringētur |
I plur. | infringēmur |
II plur. | infringemĭni |
III plur. | infringentur |
PARFAIT |
I sing. | infractus, a, um sum |
II sing. | infractus, a, um es |
III sing. | infractus, a, um est |
I plur. | infracti, ae, a sumus |
II plur. | infracti, ae, a estis |
III plur. | infracti, ae, a sunt |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infractus, a, um eram |
II sing. | infractus, a, um eras |
III sing. | infractus, a, um erat |
I plur. | infracti, ae, a eramus |
II plur. | infracti, ae, a eratis |
III plur. | infracti, ae, a erant |
FUTUR ANTÉRIEUR |
I sing. | infractus, a, um ero |
II sing. | infractus, a, um eris |
III sing. | infractus, a, um erit |
I plur. | infracti, ae, a erimus |
II plur. | infracti, ae, a eritis |
III plur. | infracti, ae, a erunt |
PRÉSENT |
I sing. | infringar |
II sing. | infringāris, infringāre |
III sing. | infringātur |
I plur. | infringāmur |
II plur. | infringamĭni |
III plur. | infringantur |
IMPARFAIT |
I sing. | infringĕrer |
II sing. | infringerēris, infringerēre |
III sing. | infringerētur |
I plur. | infringerēmur |
II plur. | infringeremĭni |
III plur. | infringerentur |
PARFAIT |
I sing. | infractus, a, um sim |
II sing. | infractus, a, um sis |
III sing. | infractus, a, um sit |
I plur. | infracti, ae, a simus |
II plur. | infracti, ae, a sitis |
III plur. | infracti, ae, a sint |
PLUS-QUE-PARFAIT |
I sing. | infractus, a, um essem |
II sing. | infractus, a, um esses |
III sing. | infractus, a, um esset |
I plur. | infracti, ae, a essemus |
II plur. | infracti, ae, a essetis |
III plur. | infracti, ae, a essent |
IMPÉRATIF |
PRÉSENT |
II sing. | infringĕre |
II plur. | infringimĭni |
FUTUR |
II sing. | infringĭtor |
III sing. | infringĭtor |
II plur. | |
III plur. | infringuntor |
PARTICIPE |
PARFAIT |
infractus, a, um |
INFINITO |
PRÉSENT |
infringi |
PARFAIT |
Singolare: | infractus, a, um esse |
Plurale: | infracti, ae, a esse |
FUTUR |
infractum esse |
GERUNDIVO |
infringendus, a, um |
SUPIN |
infractu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INFRINGOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|