Déclinaison / Conjugueur latin
ingrăvor - Diathèse passive
(ingrăvo, ingrăvas, ingravavi, ingrăvāre, ingravatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ingrăvor |
| II sing. | ingrăvāris, ingrăvāre |
| III sing. | ingrăvātur |
| I plur. | ingrăvāmur |
| II plur. | ingrăvamĭni |
| III plur. | ingrăvantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ingrăvābar |
| II sing. | ingrăvabāris, ingrăvabāre |
| III sing. | ingrăvabātur |
| I plur. | ingrăvabāmur |
| II plur. | ingrăvabamĭni |
| III plur. | ingrăvabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ingrăvābor |
| II sing. | ingrăvabĕris, ingrăvabĕre |
| III sing. | ingrăvabĭtur |
| I plur. | ingrăvabĭmur |
| II plur. | ingrăvabimĭni |
| III plur. | ingrăvabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | ingravatus, –a, –um sum |
| II sing. | ingravatus, –a, –um es |
| III sing. | ingravatus, –a, –um est |
| I plur. | ingravati, –ae, –a sumus |
| II plur. | ingravati, –ae, –a estis |
| III plur. | ingravati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ingravatus, –a, –um eram |
| II sing. | ingravatus, –a, –um eras |
| III sing. | ingravatus, –a, –um erat |
| I plur. | ingravati, –ae, –a eramus |
| II plur. | ingravati, –ae, –a eratis |
| III plur. | ingravati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ingravatus, –a, –um ero |
| II sing. | ingravatus, –a, –um eris |
| III sing. | ingravatus, –a, –um erit |
| I plur. | ingravati, –ae, –a erimus |
| II plur. | ingravati, –ae, –a eritis |
| III plur. | ingravati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ingrăver |
| II sing. | ingrăvēris, ingrăvēre |
| III sing. | ingrăvētur |
| I plur. | ingrăvēmur |
| II plur. | ingrăvemĭni |
| III plur. | ingrăventur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ingrăvārer |
| II sing. | ingrăvarēris, ingrăvarēre |
| III sing. | ingrăvarētur |
| I plur. | ingrăvarēmur |
| II plur. | ingrăvaremĭni |
| III plur. | ingrăvarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | ingravatus, –a, –um sim |
| II sing. | ingravatus, –a, –um sis |
| III sing. | ingravatus, –a, –um sit |
| I plur. | ingravati, –ae, –a simus |
| II plur. | ingravati, –ae, –a sitis |
| III plur. | ingravati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ingravatus, –a, –um essem |
| II sing. | ingravatus, –a, –um esses |
| III sing. | ingravatus, –a, –um esset |
| I plur. | ingravati, –ae, –a essemus |
| II plur. | ingravati, –ae, –a essetis |
| III plur. | ingravati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ingrăvāre |
| II plur. | ingrăvamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ingrăvātor |
| III sing. | ingrăvātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ingrăvantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| ingravatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ingrăvāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | ingravatus, –a, –um esse |
| Plurale: | ingravati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| ingravatum esse |
| GERUNDIVO |
| ingrăvandus, –a, –um |
| SUPIN |
| ingravatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INGRAVOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
