Déclinaison / Conjugueur latin
ingurgĭto - Diathèse active
(ingurgĭto, ingurgĭtas, ingurgitavi, ingurgĭtāre, ingurgitatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ingurgĭto |
| II sing. | ingurgĭtas |
| III sing. | ingurgĭtat |
| I plur. | ingurgĭtāmus |
| II plur. | ingurgĭtātis |
| III plur. | ingurgĭtant |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ingurgĭtābam |
| II sing. | ingurgĭtābas |
| III sing. | ingurgĭtābat |
| I plur. | ingurgĭtabāmus |
| II plur. | ingurgĭtabātis |
| III plur. | ingurgĭtābant |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ingurgĭtābo |
| II sing. | ingurgĭtābis |
| III sing. | ingurgĭtābit |
| I plur. | ingurgĭtabĭmus |
| II plur. | ingurgĭtabĭtis |
| III plur. | ingurgĭtābunt |
| PARFAIT |
| I sing. | ingurgitavi |
| II sing. | ingurgitavisti |
| III sing. | ingurgitavit |
| I plur. | ingurgitavĭmus |
| II plur. | ingurgitavistis |
| III plur. | ingurgitavērunt, ingurgitavēre |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ingurgitavĕram |
| II sing. | ingurgitavĕras |
| III sing. | ingurgitavĕrat |
| I plur. | ingurgitaverāmus |
| II plur. | ingurgitaverātis |
| III plur. | ingurgitavĕrant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | ingurgitavĕro |
| II sing. | ingurgitavĕris |
| III sing. | ingurgitavĕrit |
| I plur. | ingurgitaverĭmus |
| II plur. | ingurgitaverĭtis |
| III plur. | ingurgitavĕrint |
| PRÉSENT |
| I sing. | ingurgĭtem |
| II sing. | ingurgĭtes |
| III sing. | ingurgĭtet |
| I plur. | ingurgĭtēmus |
| II plur. | ingurgĭtētis |
| III plur. | ingurgĭtent |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ingurgĭtārem |
| II sing. | ingurgĭtāres |
| III sing. | ingurgĭtāret |
| I plur. | ingurgĭtarēmus |
| II plur. | ingurgĭtarētis |
| III plur. | ingurgĭtārent |
| PARFAIT |
| I sing. | ingurgitavĕrim |
| II sing. | ingurgitavĕris |
| III sing. | ingurgitavĕrit |
| I plur. | ingurgitaverĭmus |
| II plur. | ingurgitaverĭtis |
| III plur. | ingurgitavĕrint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | ingurgitavissem |
| II sing. | ingurgitavisses |
| III sing. | ingurgitavisset |
| I plur. | ingurgitavissēmus |
| II plur. | ingurgitavissētis |
| III plur. | ingurgitavissent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ingurgĭta |
| II plur. | ingurgĭtāte |
| FUTUR |
| II sing. | ingurgĭtāto |
| III sing. | ingurgĭtāto |
| II plur. | ingurgĭtatōte |
| III plur. | ingurgĭtanto |
 |
| PARTICIPE |
| PRÉSENT |
| ingurgĭtans, –antis |
| FUTUR |
| ingurgitatūrūs, –a, –ūm |
| INFINITIF |
| PRÉSENT |
| ingurgĭtāre |
| PARFAIT |
| ingurgitavisse |
| FUTUR |
| Singolare: | ingurgitatūrūm, –am, –ūm esse |
| Plurale: | ingurgitatūros, –as, –a esse |
| GERUNDIF |
| Génitif: | ingurgĭtandi |
| Datif: | ingurgĭtando |
| Accusatif: | ad ingurgĭtandum |
| Ablatif: | ingurgĭtando |
| SUPIN |
| ingurgitatum |
Voir la forme passive de ce verbe
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INGURGITO100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
