Déclinaison / Conjugueur latin
ĭnĭmīcor - Diathèse passive
(ĭnĭmīco, ĭnĭmīcas, inimicavi, ĭnĭmīcāre, inimicatum)
verbe transitif I conjugaison
Voir la traduction de ce mot
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnĭmīcor |
| II sing. | ĭnĭmīcāris, ĭnĭmīcāre |
| III sing. | ĭnĭmīcātur |
| I plur. | ĭnĭmīcāmur |
| II plur. | ĭnĭmīcamĭni |
| III plur. | ĭnĭmīcantur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnĭmīcābar |
| II sing. | ĭnĭmīcabāris, ĭnĭmīcabāre |
| III sing. | ĭnĭmīcabātur |
| I plur. | ĭnĭmīcabāmur |
| II plur. | ĭnĭmīcabamĭni |
| III plur. | ĭnĭmīcabantur |
| FUTUR SIMPLE |
| I sing. | ĭnĭmīcābor |
| II sing. | ĭnĭmīcabĕris, ĭnĭmīcabĕre |
| III sing. | ĭnĭmīcabĭtur |
| I plur. | ĭnĭmīcabĭmur |
| II plur. | ĭnĭmīcabimĭni |
| III plur. | ĭnĭmīcabuntur |
| PARFAIT |
| I sing. | inimicatus, –a, –um sum |
| II sing. | inimicatus, –a, –um es |
| III sing. | inimicatus, –a, –um est |
| I plur. | inimicati, –ae, –a sumus |
| II plur. | inimicati, –ae, –a estis |
| III plur. | inimicati, –ae, –a sunt |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inimicatus, –a, –um eram |
| II sing. | inimicatus, –a, –um eras |
| III sing. | inimicatus, –a, –um erat |
| I plur. | inimicati, –ae, –a eramus |
| II plur. | inimicati, –ae, –a eratis |
| III plur. | inimicati, –ae, –a erant |
| FUTUR ANTÉRIEUR |
| I sing. | inimicatus, –a, –um ero |
| II sing. | inimicatus, –a, –um eris |
| III sing. | inimicatus, –a, –um erit |
| I plur. | inimicati, –ae, –a erimus |
| II plur. | inimicati, –ae, –a eritis |
| III plur. | inimicati, –ae, –a erunt |
| PRÉSENT |
| I sing. | ĭnĭmīcer |
| II sing. | ĭnĭmīcēris, ĭnĭmīcēre |
| III sing. | ĭnĭmīcētur |
| I plur. | ĭnĭmīcēmur |
| II plur. | ĭnĭmīcemĭni |
| III plur. | ĭnĭmīcentur |
| IMPARFAIT |
| I sing. | ĭnĭmīcārer |
| II sing. | ĭnĭmīcarēris, ĭnĭmīcarēre |
| III sing. | ĭnĭmīcarētur |
| I plur. | ĭnĭmīcarēmur |
| II plur. | ĭnĭmīcaremĭni |
| III plur. | ĭnĭmīcarentur |
| PARFAIT |
| I sing. | inimicatus, –a, –um sim |
| II sing. | inimicatus, –a, –um sis |
| III sing. | inimicatus, –a, –um sit |
| I plur. | inimicati, –ae, –a simus |
| II plur. | inimicati, –ae, –a sitis |
| III plur. | inimicati, –ae, –a sint |
| PLUS-QUE-PARFAIT |
| I sing. | inimicatus, –a, –um essem |
| II sing. | inimicatus, –a, –um esses |
| III sing. | inimicatus, –a, –um esset |
| I plur. | inimicati, –ae, –a essemus |
| II plur. | inimicati, –ae, –a essetis |
| III plur. | inimicati, –ae, –a essent |
| IMPÉRATIF |
| PRÉSENT |
| II sing. | ĭnĭmīcāre |
| II plur. | ĭnĭmīcamĭni |
| FUTUR |
| II sing. | ĭnĭmīcātor |
| III sing. | ĭnĭmīcātor |
| II plur. | – |
| III plur. | ĭnĭmīcantor |
| PARTICIPE |
| PARFAIT |
| inimicatus, –a, –um |
| INFINITO |
| PRÉSENT |
| ĭnĭmīcāri |
| PARFAIT |
| Singolare: | inimicatus, –a, –um esse |
| Plurale: | inimicati, –ae, –a esse |
| FUTUR |
| inimicatum esse |
| GERUNDIVO |
| ĭnĭmīcandus, –a, –um |
| SUPIN |
| inimicatu |
Parcourir le dictionnaire
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
Q
R
S
T
U
V
W
X
Y
Z
{{ID:INIMICOR100}}
---CACHE---
|
Visitez nos sites:
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
|
Ën piemontèis
|
